ततो निकुम्भो रभसः सूर्य शत्रुर् महाबलः
सुप्तघ्नो यज्ञ कोपः च महापार्श्वो महाउअरः

tato nikumbho rabhasaḥ sūrya śatrur mahābalaḥ
suptaghno yajña kopaḥ ca mahāpārśvo mahāuaraḥ

अद्य रामम् वधिष्यामः सुग्रीवम् च सलक्ष्मणम्
कृपणम् च हनूमन्तम् लंका येन प्रधर्षिता

adya rāmam vadhiṣyāmaḥ sugrīvam ca salakṣmaṇam
kṛpaṇam ca hanūmantam laṃkā yena pradharṣitā

तान् गृहीत आयुधान् सर्वान् वारयित्वा विभीषणः
अब्रवीत् प्रान्जलिर् वाक्यम् पुनः प्रत्युपवेश्य तान्

tān gṛhīta āyudhān sarvān vārayitvā vibhīṣaṇaḥ
abravīt prānjalir vākyam punaḥ pratyupaveśya tān

अपि उपायैस् त्रिभिस् तात यो अर्थः प्राप्तुम् न शक्यते
तस्य विक्रम कालांस् तान् युक्तान् आहुर् मनीषिणः

api upāyais tribhis tāta yo arthaḥ prāptum na śakyate
tasya vikrama kālāṃs tān yuktān āhur manīṣiṇaḥ

प्रमत्तेष्व् अभियुक्तेषु दैवेन प्रहतेषु च
विक्रमास् तात सिध्यन्ति परीक्ष्य विधिना कृताः

pramatteṣv abhiyukteṣu daivena prahateṣu ca
vikramās tāta sidhyanti parīkṣya vidhinā kṛtāḥ

अप्रमत्तम् कथम् तम् तु विजिगीषुम् बले स्थितम्
जित रोषम् दुराधर्षम् प्रधर्षयितुम् इच्चथ

apramattam katham tam tu vijigīṣum bale sthitam
jita roṣam durādharṣam pradharṣayitum iccatha

समुद्रम् लन्घयित्वा तु घोरम् नद नदी पतिम्
कृतम् हनुमता कर्म दुष्करम् तर्कयेत कः

samudram langhayitvā tu ghoram nada nadī patim
kṛtam hanumatā karma duṣkaram tarkayeta kaḥ

बलानि अपरिमेयानि वीर्याणि च निशा चराः
परेषाम् सहसा अवज्ञा न कर्तव्या कथंचन

balāni aparimeyāni vīryāṇi ca niśā carāḥ
pareṣām sahasā avajñā na kartavyā kathaṃcana

किम् च राक्षस राजस्य रामेण अपकृतम् पुरा
आजहार जन स्थानाद् यस्य भार्याम् यशस्विनः

kim ca rākṣasa rājasya rāmeṇa apakṛtam purā
ājahāra jana sthānād yasya bhāryām yaśasvinaḥ

खरो यदि अतिवृत्तस् तु रामेण निहतो रणे
अवश्यम् प्राणिनाम् प्राणा रक्षितव्या यथा बलम्

kharo yadi ativṛttas tu rāmeṇa nihato raṇe
avaśyam prāṇinām prāṇā rakṣitavyā yathā balam

एतन् निमित्तम् वैदेही भयम् नः सुमहद् भवेत्
आहृता सा परित्याज्या कलह अर्थे क्र्ते न किम्

etan nimittam vaidehī bhayam naḥ sumahad bhavet
āhṛtā sā parityājyā kalaha arthe krte na kim

न नः क्षमम् वीर्यवता तेन धर्म अनुवर्तिना
वैरम् निरर्थकम् कर्तुम् दीयताम् अस्य मैथिली

na naḥ kṣamam vīryavatā tena dharma anuvartinā
vairam nirarthakam kartum dīyatām asya maithilī

यावन् सगजाम् साश्वाम् बहु रत्न समाकुलाम्
पुरीम् दारयते बाणैर् दीयताम् अस्य मैथिली

yāvan sagajām sāśvām bahu ratna samākulām
purīm dārayate bāṇair dīyatām asya maithilī

यावत् सुघोरा महती दुर्धर्षा हरि वाहिनी
न अवस्कन्दति नो लंकाम् तावत् सीता प्रदीयताम्

yāvat sughorā mahatī durdharṣā hari vāhinī
na avaskandati no laṃkām tāvat sītā pradīyatām

विनश्येद्द् हि पुरी लंका शूराः सर्वे च आक्षसाः
रामस्य दयिता पत्नी न स्वयम् यदि दीयते

vinaśyedd hi purī laṃkā śūrāḥ sarve ca ākṣasāḥ
rāmasya dayitā patnī na svayam yadi dīyate

प्रसादये त्वाम् बन्धुत्वात् कुरुष्व वचनम् मम
हितम् पथ्यम् त्व् अहम् ब्रूमि दीयताम् अस्य मैथिली

prasādaye tvām bandhutvāt kuruṣva vacanam mama
hitam pathyam tv aham brūmi dīyatām asya maithilī

पुरा शरत् सूर्य मरीच्चि सम्निभान्
नव अग्र पुन्खान् सुदृढान् नृप आत्मजः
सृजति अमोघान् विशिखान् वधाय ते
प्रदीयताम् दाशरथाय मैथिली

purā śarat sūrya marīcci samnibhān
nava agra punkhān sudṛḍhān nṛpa ātmajaḥ
sṛjati amoghān viśikhān vadhāya te
pradīyatām dāśarathāya maithilī

त्यजस्व कोपम् सुख धर्म नाशनम्
भजस्व धर्मम् रति कीर्ति वर्धनम्
प्रसीद जीवेम सपुत्र बान्धवाः
प्रदीयताम् दाशरथाय मैथिली

tyajasva kopam sukha dharma nāśanam
bhajasva dharmam rati kīrti vardhanam
prasīda jīvema saputra bāndhavāḥ
pradīyatām dāśarathāya maithilī

इत्यार्षे श्रीमद्रामयणे आदिकाव्ये युद्धकाण्डे नवमः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmayaṇe ādikāvye yuddhakāṇḍe navamaḥ sargaḥ