स्वबलम् व्यथितम् दृष्ट्वा तुमुलं लोमहर्षणम्
भ्रातॄंश्च निहतान्दृष्ट्वा शक्रतुल्यपराक्रमान्

svabalam vyathitam dṛṣṭvā tumulaṃ lomaharṣaṇam
bhrātṝṃśca nihatāndṛṣṭvā śakratulyaparākramān

स भास्करसहस्रस्य सङ्घातमिव भास्वरम्
रथमास्थाय शक्रारिरभिदुद्राव वानरान्

sa bhāskarasahasrasya saṅghātamiva bhāsvaram
rathamāsthāya śakrārirabhidudrāva vānarān

स विस्फार्य तदा चापम् किरीटी मृष्टकुण्डलः
नाम संश्रावयामास ननाद च महास्वनम्

sa visphārya tadā cāpam kirīṭī mṛṣṭakuṇḍalaḥ
nāma saṃśrāvayāmāsa nanāda ca mahāsvanam

तेन सिम्हप्रणादेन नामविश्रावणेन च
ज्याशब्देन च भीमेन त्रासयामास वानरान्

tena simhapraṇādena nāmaviśrāvaṇena ca
jyāśabdena ca bhīmena trāsayāmāsa vānarān

ते दृष्ट्वा देहमाहात्म्यम् कुम्भकर्णो।अयमुत्थितः
भयार्ता वानराः सर्वे संश्रयन्ते परस्परम्

te dṛṣṭvā dehamāhātmyam kumbhakarṇo|ayamutthitaḥ
bhayārtā vānarāḥ sarve saṃśrayante parasparam

ते तस्य रूपमालोक्य यथा विष्णोस्त्रिविक्रमे
भयाद्वानरयोधास्ते विद्रवन्ति ततस्ततः

te tasya rūpamālokya yathā viṣṇostrivikrame
bhayādvānarayodhāste vidravanti tatastataḥ

ते।अतिकायम् समासाद्य वानरा मूढचेतसः
शरण्यम् शरणम् जग्मुर्लक्ष्मणाग्रजमाहवे

te|atikāyam samāsādya vānarā mūḍhacetasaḥ
śaraṇyam śaraṇam jagmurlakṣmaṇāgrajamāhave

ततो।अतिकायम् काकुत्स्थो रथस्थं पर्वतोपमम्
ददर्श धन्विनम् दूराद्गर्जन्तं कालमेघवत्

tato|atikāyam kākutstho rathasthaṃ parvatopamam
dadarśa dhanvinam dūrādgarjantaṃ kālameghavat

स तम् दृष्ट्वा महाकायम् राघवस्तु सुविस्मितः
वानरान्सान्त्वयित्वा च विभीषणमुवाच ह

sa tam dṛṣṭvā mahākāyam rāghavastu suvismitaḥ
vānarānsāntvayitvā ca vibhīṣaṇamuvāca ha

को।असौ पर्वतसङ्काशो धनुष्मान्हरिलोचनः
युक्ते हयसहस्रेण विशाले स्यन्दने स्थितः

ko|asau parvatasaṅkāśo dhanuṣmānharilocanaḥ
yukte hayasahasreṇa viśāle syandane sthitaḥ

य एष निशितैः शूलैः सुतीक्ष्णैः प्रासतोमरैः
अर्चिष्मद्भिर्वृतो भाति भूतैरिव महेश्वरः

ya eṣa niśitaiḥ śūlaiḥ sutīkṣṇaiḥ prāsatomaraiḥ
arciṣmadbhirvṛto bhāti bhūtairiva maheśvaraḥ

कालजिह्वाप्रकाशाभिर्य एषो।अभिविराजते
आवृतो रथशक्तीभिर्विद्युद्भिरिव तोयदः

kālajihvāprakāśābhirya eṣo|abhivirājate
āvṛto rathaśaktībhirvidyudbhiriva toyadaḥ

धनूंसि चास्य सज्यानि हेमपृष्ठानि सर्वशः
शोभयन्ति रथश्रेष्ठम् शक्रपातमिवाम्बरम्

dhanūṃsi cāsya sajyāni hemapṛṣṭhāni sarvaśaḥ
śobhayanti rathaśreṣṭham śakrapātamivāmbaram

य एष रक्षः शार्दूलो रणभूमिम् विराजयन्
अभ्येति रथिनाम् श्रेष्ठो रथेनादित्यतेजसा

ya eṣa rakṣaḥ śārdūlo raṇabhūmim virājayan
abhyeti rathinām śreṣṭho rathenādityatejasā

त्रिणतं मेघनिर्ह्रादम् हेमपृष्ठमलङ्कृतम्
शतक्रतुधनुःप्रख्यम् धनुश्चास्य विराजते

triṇataṃ meghanirhrādam hemapṛṣṭhamalaṅkṛtam
śatakratudhanuḥprakhyam dhanuścāsya virājate

सध्वजः सपताकश्च सानुकर्षो महारथः
चतुःसादिसमायुक्तो मेघस्तनितनिस्वनः

sadhvajaḥ sapatākaśca sānukarṣo mahārathaḥ
catuḥsādisamāyukto meghastanitanisvanaḥ

विंशतिर्दश चाष्टौ च तूणीररथमास्थिताः
कार्मुकाणि च भीमानि ज्याश्च काञ्चनपिङ्गलाः

viṃśatirdaśa cāṣṭau ca tūṇīrarathamāsthitāḥ
kārmukāṇi ca bhīmāni jyāśca kāñcanapiṅgalāḥ

द्वौ च खड्गौ रथगतौ पार्श्वस्थौ पार्श्वशोभिनौ
चतुर्हस्तत्सरुचितौ व्यक्तहस्तदशायतौ

dvau ca khaḍgau rathagatau pārśvasthau pārśvaśobhinau
caturhastatsarucitau vyaktahastadaśāyatau

रक्तकण्ठगुणो धीरो महापर्वतसंनिभः
कालः कालमहावक्त्रो मेघस्थ इव भास्करः

raktakaṇṭhaguṇo dhīro mahāparvatasaṃnibhaḥ
kālaḥ kālamahāvaktro meghastha iva bhāskaraḥ

काञ्चनाङ्गदनद्धाभ्यां भुजाभ्यामेष शोभते
शृङ्गाभ्यामिव तुङ्गाभ्याम् हिमवान्पर्वतोत्तमः

kāñcanāṅgadanaddhābhyāṃ bhujābhyāmeṣa śobhate
śṛṅgābhyāmiva tuṅgābhyām himavānparvatottamaḥ

कुण्डलाभ्याम् तु यस्यैतद्भाति वक्त्रम् शुभेक्षणम्
पुनर्वस्वन्तरगतं पूर्णबिम्बमिवैन्दवम्

kuṇḍalābhyām tu yasyaitadbhāti vaktram śubhekṣaṇam
punarvasvantaragataṃ pūrṇabimbamivaindavam

आचक्ष्व मे महाबाहो त्वमेनम् राक्षसोत्तमम्
यम् दृष्ट्वा वानराः सर्वे भयार्ता विद्रूता दिशः

ācakṣva me mahābāho tvamenam rākṣasottamam
yam dṛṣṭvā vānarāḥ sarve bhayārtā vidrūtā diśaḥ

स पृष्ठो राजपुत्रेण रामेणामिततेजसा
आचचक्षे महातेजा राघवाय विभीषणः

sa pṛṣṭho rājaputreṇa rāmeṇāmitatejasā
ācacakṣe mahātejā rāghavāya vibhīṣaṇaḥ

दशग्रीवो महातेजा राजा वैश्रवणानुजः
भीमकर्मा महोत्साहो रावणो राक्षसाधिपः

daśagrīvo mahātejā rājā vaiśravaṇānujaḥ
bhīmakarmā mahotsāho rāvaṇo rākṣasādhipaḥ

तस्यासीद्वीर्यवान्पुत्रो रावणप्रतिमो रणे
वृद्धसेवी श्रुतधरः सर्वास्त्रविदुषाम् वरः

tasyāsīdvīryavānputro rāvaṇapratimo raṇe
vṛddhasevī śrutadharaḥ sarvāstraviduṣām varaḥ

अश्वपृष्ठे रथे नागे खड्गे धनुषि कर्षणे
भेदे सान्त्वे च दाने च नये मन्त्रे च संमतः

aśvapṛṣṭhe rathe nāge khaḍge dhanuṣi karṣaṇe
bhede sāntve ca dāne ca naye mantre ca saṃmataḥ

यस्य बाहुम् समाश्रित्य लङ्का भवति निर्भया
तनयम् धान्यमालिन्या अतिकायमिमम् विदुः

yasya bāhum samāśritya laṅkā bhavati nirbhayā
tanayam dhānyamālinyā atikāyamimam viduḥ

एतेनाराधितो ब्रह्मा तपसा भावितात्मना
अस्त्राणि चाप्यवाप्तानि रिपवश्च पराजिताः

etenārādhito brahmā tapasā bhāvitātmanā
astrāṇi cāpyavāptāni ripavaśca parājitāḥ

सुरासुरैरवध्यत्वम् दत्तमस्मै स्वयम्भुवा
एतच्च कवचम् दिव्यम् रथश्चैषो।अर्कभास्करः

surāsurairavadhyatvam dattamasmai svayambhuvā
etacca kavacam divyam rathaścaiṣo|arkabhāskaraḥ

एतेन शतशो देवा दानवाश्च पराजिताः
रक्षितानि च रक्षामि यक्षाश्चापि निषूदिताः

etena śataśo devā dānavāśca parājitāḥ
rakṣitāni ca rakṣāmi yakṣāścāpi niṣūditāḥ

वज्रम् विष्टम्भितं येन बाणैरिन्द्रस्य धीमतः
पाशः सलिलराजस्य युद्धे प्रतिहतस्तथा

vajram viṣṭambhitaṃ yena bāṇairindrasya dhīmataḥ
pāśaḥ salilarājasya yuddhe pratihatastathā

तदस्मिन् क्रियताम् यत्नः क्षिप्रं पुरुषपुङ्गव
पुरा वानरसैन्यानि क्षयं नयति सायकैः

tadasmin kriyatām yatnaḥ kṣipraṃ puruṣapuṅgava
purā vānarasainyāni kṣayaṃ nayati sāyakaiḥ

ततो।अतिकायो बलवान्प्रविश्य हरिवाहिनीम्
विस्फारयामास धनुर्ननाद च पुनः पुनः

tato|atikāyo balavānpraviśya harivāhinīm
visphārayāmāsa dhanurnanāda ca punaḥ punaḥ

तं भीमवपुषम् दृष्ट्वा रथस्थम् रथिनां वरम्
अभिपेतुर्महात्मानो ये प्रधानाः ये वनौकसः

taṃ bhīmavapuṣam dṛṣṭvā rathastham rathināṃ varam
abhipeturmahātmāno ye pradhānāḥ ye vanaukasaḥ

कुमुदो द्विविदो मैन्दो नीलः शरभ एव च
पादपैर्गिरिशृङ्गैश् च युगपत्समभिद्रवन्

kumudo dvivido maindo nīlaḥ śarabha eva ca
pādapairgiriśṛṅgaiś ca yugapatsamabhidravan

तेषाम् वृक्षांश्च शैलांश्च शरैः काञ्चनभूषणैः
अतिकायो महातेजाश्चिच्छेदास्त्रविदाम् वरः

teṣām vṛkṣāṃśca śailāṃśca śaraiḥ kāñcanabhūṣaṇaiḥ
atikāyo mahātejāścicchedāstravidām varaḥ

तांश्चैव सरान्स हरीञ्शरैः सर्वायसैर्बली
विव्याधाभिमुखः सङ्ख्ये भीमकायो निशाचरः

tāṃścaiva sarānsa harīñśaraiḥ sarvāyasairbalī
vivyādhābhimukhaḥ saṅkhye bhīmakāyo niśācaraḥ

ते।अर्दिता बाणबर्षेण भिन्नगात्राः प्लवङ्गमाः
न शेकुरतिकायस्य प्रतिकर्तुं महारणे

te|arditā bāṇabarṣeṇa bhinnagātrāḥ plavaṅgamāḥ
na śekuratikāyasya pratikartuṃ mahāraṇe

तत्सैन्यम् हरिवीराणाम् त्रासयामास राक्षसः
मृगयूथमिव क्रुद्धो हरिर्यौवनमास्थितः

tatsainyam harivīrāṇām trāsayāmāsa rākṣasaḥ
mṛgayūthamiva kruddho hariryauvanamāsthitaḥ

स राषसेन्द्रो हरिसैन्यमध्ये
नायुध्यमानं निजघान कम् चित्
उपेत्य रामम् सधनुः कलापी
सगर्वितम् वाक्यमिदं बभाषे

sa rāṣasendro harisainyamadhye
nāyudhyamānaṃ nijaghāna kam cit
upetya rāmam sadhanuḥ kalāpī
sagarvitam vākyamidaṃ babhāṣe

रथे स्थितो।अहम् शरचापपाणि
न प्राकृतम् कं चन योधयामि
यस्यास्ति शक्तिर्व्यवसाय युक्ता
ददातुं मे क्षिप्रमिहाद्य युद्धम्

rathe sthito|aham śaracāpapāṇi
na prākṛtam kaṃ cana yodhayāmi
yasyāsti śaktirvyavasāya yuktā
dadātuṃ me kṣipramihādya yuddham

तत्तस्य वाक्यं ब्रुवतो निशम्य
चुकोप सौमित्रिरमित्रहन्ता
अमृष्यमाणश्च समुत्पपात
जग्राह चापम् च ततः स्मयित्वा

tattasya vākyaṃ bruvato niśamya
cukopa saumitriramitrahantā
amṛṣyamāṇaśca samutpapāta
jagrāha cāpam ca tataḥ smayitvā

क्रुद्धः सौमित्रिरुत्पत्य तूणादाक्षिप्य सायकम्
पुरस्तादतिकायस्य विचकर्ष महद्धनुः

kruddhaḥ saumitrirutpatya tūṇādākṣipya sāyakam
purastādatikāyasya vicakarṣa mahaddhanuḥ

पूरयन्स महीम् शैलानाकाशं सागरम् दिशः
ज्याशब्दो लक्ष्मणस्योग्रस्त्रासयन्रजनीचरान्

pūrayansa mahīm śailānākāśaṃ sāgaram diśaḥ
jyāśabdo lakṣmaṇasyograstrāsayanrajanīcarān

सौमित्रेश्चापनिर्घोषम् श्रुत्वा प्रतिभयम् तदा
विसिष्मिये महातेजा राक्षसेन्द्रात्मजो बली

saumitreścāpanirghoṣam śrutvā pratibhayam tadā
visiṣmiye mahātejā rākṣasendrātmajo balī

तदातिकायः कुपितो दृष्ट्वा लक्ष्मणमुत्थितम्
आदाय निशितं बाणमिदम् वचनमब्रवीत्

tadātikāyaḥ kupito dṛṣṭvā lakṣmaṇamutthitam
ādāya niśitaṃ bāṇamidam vacanamabravīt

बालस्त्वमसि सौमित्रे विक्रमेष्वविचक्षणः
गच्छ किम् कालसदृशं माम् योधयितुमिच्छसि

bālastvamasi saumitre vikrameṣvavicakṣaṇaḥ
gaccha kim kālasadṛśaṃ mām yodhayitumicchasi

न हि मद्बाहुसृष्टानामस्त्राणाम् हिमवानपि
सोढुमुत्सहते वेगमन्तरिक्षमथो मही

na hi madbāhusṛṣṭānāmastrāṇām himavānapi
soḍhumutsahate vegamantarikṣamatho mahī

सुखप्रसुप्तम् कालाग्निं प्रबोधयितुमिच्छसि
न्यस्य चापं निवर्तस्व मा प्राणाञ्जहि मद्गतः

sukhaprasuptam kālāgniṃ prabodhayitumicchasi
nyasya cāpaṃ nivartasva mā prāṇāñjahi madgataḥ

अथ वा त्वं प्रतिष्टब्धो न निवर्तितुमिच्छसि
तिष्ठ प्राणान्परित्यज्य गमिष्यसि यमक्षयम्

atha vā tvaṃ pratiṣṭabdho na nivartitumicchasi
tiṣṭha prāṇānparityajya gamiṣyasi yamakṣayam

पश्य मे निशितान् बाणान रिदर्पनिषूदनान्
ईश्वरायुधसङ्काशांस्तप्तकाञ्चनभूषणान्

paśya me niśitān bāṇāna ridarpaniṣūdanān
īśvarāyudhasaṅkāśāṃstaptakāñcanabhūṣaṇān

एष ते सर्पसङ्काशो बाणः पास्यति शोणितम्
मृगराज इव क्रुद्धो नागराजस्य शोणितम्

eṣa te sarpasaṅkāśo bāṇaḥ pāsyati śoṇitam
mṛgarāja iva kruddho nāgarājasya śoṇitam

श्रुत्वातिकायस्य वचः सरोषं
सगर्वितम् सम्यति राजपुत्रः
स सञ्चुकोपातिबलो मस्वी
उवाच वाक्यम् च ततो महार्थम्

śrutvātikāyasya vacaḥ saroṣaṃ
sagarvitam samyati rājaputraḥ
sa sañcukopātibalo masvī
uvāca vākyam ca tato mahārtham

न वाक्यमात्रेण भवान्प्रधानो
न कत्थनात्सत्पुरुषा भवन्ति
मयि स्थिते धन्विनि बाणपाणौ
विदर्शयस्वात्मबलम् दुरात्मन्

na vākyamātreṇa bhavānpradhāno
na katthanātsatpuruṣā bhavanti
mayi sthite dhanvini bāṇapāṇau
vidarśayasvātmabalam durātman

कर्मणा सूचयात्मानं न विकत्थितुमर्हसि
पौरुषेण तु यो युक्तः स तु शूर इति स्मृतः

karmaṇā sūcayātmānaṃ na vikatthitumarhasi
pauruṣeṇa tu yo yuktaḥ sa tu śūra iti smṛtaḥ

सर्वायुधसमायुक्तो धन्वी त्वम् रथमास्थितः
शरैर्वा यदि वाप्यस्त्रैर्दर्शयस्व पराक्रमम्

sarvāyudhasamāyukto dhanvī tvam rathamāsthitaḥ
śarairvā yadi vāpyastrairdarśayasva parākramam

ततः शिरस्ते निशितैः पातयिष्याम्यहम् शरैः
मारुतः कालसम्पक्वम् वृन्तात्तालफलं यथा

tataḥ śiraste niśitaiḥ pātayiṣyāmyaham śaraiḥ
mārutaḥ kālasampakvam vṛntāttālaphalaṃ yathā

अद्य ते मामका बाणास्तप्तकाञ्चनभूषणाः
पास्यन्ति रुधिरम् गात्राद्बाणशल्यान्तरोत्थितम्

adya te māmakā bāṇāstaptakāñcanabhūṣaṇāḥ
pāsyanti rudhiram gātrādbāṇaśalyāntarotthitam

बालो।अयमिति विज्ञाय न मावज्ञातुमर्हसि
बालो वा यदि वा वृद्धो मृत्युम् जानीहि सम्युगे

bālo|ayamiti vijñāya na māvajñātumarhasi
bālo vā yadi vā vṛddho mṛtyum jānīhi samyuge

लक्ष्मणस्य वचः श्रुत्वा हेतुमत्परमार्थवत्

lakṣmaṇasya vacaḥ śrutvā hetumatparamārthavat

ततो विद्याधरा भूता देवा दैत्या महर्षयः

tato vidyādharā bhūtā devā daityā maharṣayaḥ

ततो।अतिकायः कुपितश्चापमारोप्य सायकम्

tato|atikāyaḥ kupitaścāpamāropya sāyakam

तमापतन्तं निशितम् शरमाशीविषोपमम्

tamāpatantaṃ niśitam śaramāśīviṣopamam

तं निकृत्तम् शरम् दृष्ट्वा कृत्तभोगमिवोरगम्

taṃ nikṛttam śaram dṛṣṭvā kṛttabhogamivoragam

ताञ्शरान्सम्प्रचिक्षेप लक्ष्मणाय निशाचरः

tāñśarānsampracikṣepa lakṣmaṇāya niśācaraḥ

स तांश्छित्त्वा शरैस्तीक्ष्णैर्लक्ष्मणः परवीरहा

sa tāṃśchittvā śaraistīkṣṇairlakṣmaṇaḥ paravīrahā

तमादाय धनुः श्रेष्ठे योजयामास लक्ष्मणः

tamādāya dhanuḥ śreṣṭhe yojayāmāsa lakṣmaṇaḥ

पूर्णायतविसृष्टेन शरेणानत पर्वणा

pūrṇāyatavisṛṣṭena śareṇānata parvaṇā

स ललाटे शरो मग्नस्तस्य भीमस्य रक्षसः

sa lalāṭe śaro magnastasya bhīmasya rakṣasaḥ

राक्षसः प्रचकम्पे च लक्ष्मणेषु प्रकम्पितः

rākṣasaḥ pracakampe ca lakṣmaṇeṣu prakampitaḥ

चिन्तयामास चाश्वस्य विमृश्य च महाबलः

cintayāmāsa cāśvasya vimṛśya ca mahābalaḥ

विचार्यैवम् विनम्यास्यं विनम्य च भुजावुभौ

vicāryaivam vinamyāsyaṃ vinamya ca bhujāvubhau

एकम् त्रीन्पञ्च सप्तेति सायकान्राक्षसर्षभः

ekam trīnpañca sapteti sāyakānrākṣasarṣabhaḥ

ते बाणाः कालसङ्काशा राक्षसेन्द्रधनुश्च्युताः

te bāṇāḥ kālasaṅkāśā rākṣasendradhanuścyutāḥ

ततस्तान्राक्षसोत्सृष्टाञ्शरौघान्रावणानुजः

tatastānrākṣasotsṛṣṭāñśaraughānrāvaṇānujaḥ

ताञ्शरान्युधि सम्प्रेक्ष्य निकृत्तान्रावणात्मजः

tāñśarānyudhi samprekṣya nikṛttānrāvaṇātmajaḥ

स सन्धाय महातेजास्तं बाणम् सहसोत्सृजत्

sa sandhāya mahātejāstaṃ bāṇam sahasotsṛjat

अतिकायेन सौमित्रिस्ताडितो युधि वक्षसि

atikāyena saumitristāḍito yudhi vakṣasi

स चकार तदात्मानम् विशल्यं सहसा विभुः

sa cakāra tadātmānam viśalyaṃ sahasā vibhuḥ

आग्नेयेन तदास्त्रेण योजयामास सायकम्

āgneyena tadāstreṇa yojayāmāsa sāyakam

अतिकायो।अतितेजस्वी सौरमस्त्रम् समाददे

atikāyo|atitejasvī sauramastram samādade

ततस्तम् ज्वलितं घोरम् लक्ष्मणः शरमाहितम्

tatastam jvalitaṃ ghoram lakṣmaṇaḥ śaramāhitam

आग्नेयेनाभिसम्युक्तम् दृष्ट्वा बाणं निशाचरः

āgneyenābhisamyuktam dṛṣṭvā bāṇaṃ niśācaraḥ

तावुभावम्बरे बाणावन्योन्यमभिजघ्नतुः

tāvubhāvambare bāṇāvanyonyamabhijaghnatuḥ

तावन्योन्यम् विनिर्दह्य पेततुर्धरणीतले

tāvanyonyam vinirdahya petaturdharaṇītale

ततो।अतिकायः सङ्क्रुद्धस्त्वस्त्रमैषीकमुत्सृजत्
तत्प्रचिच्छेद सौमित्रिरस्त्रमैन्द्रेण वीर्यवान्

tato|atikāyaḥ saṅkruddhastvastramaiṣīkamutsṛjat
tatpraciccheda saumitrirastramaindreṇa vīryavān

ऐषीकं निहतम् दृष्ट्वा कुमारो रावणात्मजः
याम्येनास्त्रेण सङ्क्रुद्धो योजयामास सायकम्

aiṣīkaṃ nihatam dṛṣṭvā kumāro rāvaṇātmajaḥ
yāmyenāstreṇa saṅkruddho yojayāmāsa sāyakam

ततस्तदस्त्रम् चिक्षेप लक्ष्मणाय निशाचरः
वायव्येन तदस्त्रम् तु निजघान स लक्ष्मणः

tatastadastram cikṣepa lakṣmaṇāya niśācaraḥ
vāyavyena tadastram tu nijaghāna sa lakṣmaṇaḥ

अथैनम् शरधाराभिर्धाराभिरिव तोयदः
अभ्यवर्षत सङ्क्रुद्धो लक्ष्मणो रावणात्मजम्

athainam śaradhārābhirdhārābhiriva toyadaḥ
abhyavarṣata saṅkruddho lakṣmaṇo rāvaṇātmajam

ते।अतिकायम् समासाद्य कवचे वज्रभूषिते
भग्नाग्रशल्याः सहसा पेतुर्बाणा महीतले

te|atikāyam samāsādya kavace vajrabhūṣite
bhagnāgraśalyāḥ sahasā peturbāṇā mahītale

तान्मोघानभिसम्प्रेक्ष्य लक्ष्मणः परवीरहा
अभ्यवर्षत बाणानाम् सहस्रेण महायशाः

tānmoghānabhisamprekṣya lakṣmaṇaḥ paravīrahā
abhyavarṣata bāṇānām sahasreṇa mahāyaśāḥ

स वर्ष्यमाणो बाणौघैरतिकायो महाबलः
अवध्यकवचः सङ्ख्ये राक्षसो नैव विव्यथे

sa varṣyamāṇo bāṇaughairatikāyo mahābalaḥ
avadhyakavacaḥ saṅkhye rākṣaso naiva vivyathe

शरं चाशीविषाकारं लक्ष्मणाय व्यपासृजत्
स तेन विद्धः सौमित्रिर्मर्मदेशे शरेण ह

śaraṃ cāśīviṣākāraṃ lakṣmaṇāya vyapāsṛjat
sa tena viddhaḥ saumitrirmarmadeśe śareṇa ha

ततः सम्ज्ञामुपालभ्य चतुर्भिः सायतोत्तमैः

tataḥ samjñāmupālabhya caturbhiḥ sāyatottamaiḥ

असंभ्रान्तः स सौमित्रिस्तान् शरानभिलक्षितान्
मुमोच लक्ष्मणो बाणान् वधार्थं तस्य रक्षसः

asaṃbhrāntaḥ sa saumitristān śarānabhilakṣitān
mumoca lakṣmaṇo bāṇān vadhārthaṃ tasya rakṣasaḥ

न शशाक रुजम् कर्तुम् युधि तस्य नरोत्तमः
अथैनमभ्युपागम्य वायुर्वाक्यमुवाच ह

na śaśāka rujam kartum yudhi tasya narottamaḥ
athainamabhyupāgamya vāyurvākyamuvāca ha

ब्रह्मदत्तवरो ह्येष अवध्य कवचावृतः
ब्राह्मेणास्त्रेण भिन्ध्येनमेष वध्यो हि नान्यथा

brahmadattavaro hyeṣa avadhya kavacāvṛtaḥ
brāhmeṇāstreṇa bhindhyenameṣa vadhyo hi nānyathā

ततः स वायोर्वचनं निशम्य
सौमित्रिरिन्द्रप्रतिमानवीर्यः
समाददे बाणममोघवेगं
तद्ब्राह्ममस्त्रम् सहसा नियोज्य

tataḥ sa vāyorvacanaṃ niśamya
saumitririndrapratimānavīryaḥ
samādade bāṇamamoghavegaṃ
tadbrāhmamastram sahasā niyojya

तस्मिन्वरास्त्रे तु नियुज्यमाने
सौमित्रिणा बाणवरे शिताग्रे
दिशः सचन्द्रार्कमहाग्रहाश् च
नभश्च तत्रास ररास चोर्वी

tasminvarāstre tu niyujyamāne
saumitriṇā bāṇavare śitāgre
diśaḥ sacandrārkamahāgrahāś ca
nabhaśca tatrāsa rarāsa corvī

तं ब्रह्मणो।अस्त्रेण नियुज्य चापे
शरम् सुपुङ्खं यमदूतकल्पम्
सौमित्रिरिन्द्रारिसुतस्य तस्य
ससर्ज बाणम् युधि वज्रकल्पम्

taṃ brahmaṇo|astreṇa niyujya cāpe
śaram supuṅkhaṃ yamadūtakalpam
saumitririndrārisutasya tasya
sasarja bāṇam yudhi vajrakalpam

तम् लक्ष्मणोत्सृष्टममोघवेगं
समापतन्तम् ज्वलनप्रकाशम्
सुवर्णवज्रोत्तमचित्रपुङ्खं
तदातिकायः समरे ददर्श

tam lakṣmaṇotsṛṣṭamamoghavegaṃ
samāpatantam jvalanaprakāśam
suvarṇavajrottamacitrapuṅkhaṃ
tadātikāyaḥ samare dadarśa

तं प्रेक्षमाणः सहसातिकायो
जघान बाणैर्निशितैरनेकैः
स सायकस्तस्य सुपर्णवेगस्
तदातिवेगेन जगाम पार्श्वम्

taṃ prekṣamāṇaḥ sahasātikāyo
jaghāna bāṇairniśitairanekaiḥ
sa sāyakastasya suparṇavegas
tadātivegena jagāma pārśvam

तमागतं प्रेक्ष्य तदातिकायो बाणं प्रदीप्तान्तककालकल्पम्
जघान शक्त्यृष्टिगदाकुठारैः शूलैर्हलैश्चाप्यविपन्नचेष्टः

tamāgataṃ prekṣya tadātikāyo bāṇaṃ pradīptāntakakālakalpam
jaghāna śaktyṛṣṭigadākuṭhāraiḥ śūlairhalaiścāpyavipannaceṣṭaḥ

तान्यायुधान्यद्भुतविग्रहाणि
मोघानि कृत्वा स शरो।अग्निदीप्तः
प्रसह्य तस्यैव किरीटजुष्टं
तदातिकायस्य शिरो जहार

tānyāyudhānyadbhutavigrahāṇi
moghāni kṛtvā sa śaro|agnidīptaḥ
prasahya tasyaiva kirīṭajuṣṭaṃ
tadātikāyasya śiro jahāra

तच्छिरः सशिरस्त्राणम् लक्ष्मणेषुप्रपीडितम्
पपात सहसा भूमौ शृङ्गम् हिमवतो यथा

tacchiraḥ saśirastrāṇam lakṣmaṇeṣuprapīḍitam
papāta sahasā bhūmau śṛṅgam himavato yathā

तं भूमौ पतितं दृष्ट्वा विक्षिप्ताम्बरभूषणम्
बभूवुर्व्यथिताः सर्वे हरशेषा निशाचराः

taṃ bhūmau patitaṃ dṛṣṭvā vikṣiptāmbarabhūṣaṇam
babhūvurvyathitāḥ sarve haraśeṣā niśācarāḥ

ते विषण्णमुखा दीनाः प्रहारजनितश्रमाः
विनेदुरुच्चैर्बहवः सहसा विस्वरैः स्वरैः

te viṣaṇṇamukhā dīnāḥ prahārajanitaśramāḥ
vineduruccairbahavaḥ sahasā visvaraiḥ svaraiḥ

ततस्तत्परितो याता निरपेक्षा निशाचराः
पुरीमभिमुखा भीता द्रवन्तो नायके हते

tatastatparito yātā nirapekṣā niśācarāḥ
purīmabhimukhā bhītā dravanto nāyake hate

प्रहर्षयुक्ता बहवस्तु वानरा
प्रबुद्धपद्मप्रतिमाननास्तदा
अपूजयम्ल्लक्ष्मणमिष्टभागिनं
हते रिपौ भीमबले दुरासदे

praharṣayuktā bahavastu vānarā
prabuddhapadmapratimānanāstadā
apūjayamllakṣmaṇamiṣṭabhāginaṃ
hate ripau bhīmabale durāsade