बृहस्पतेस्तुल्यमतेर्वचस्त
न्निशम्य यत्नेन विभीषणस्य
ततो महात्मा वचनम् बभाषे
तत्रेन्द्रजिन्नैरृतयूथमुख्यः

bṛhaspatestulyamatervacasta
nniśamya yatnena vibhīṣaṇasya
tato mahātmā vacanam babhāṣe
tatrendrajinnairṛtayūthamukhyaḥ

किम् नाम ते तात कनिष्ठ वाक्य
मन्र्थकम् वै बहुभीतवच्च
अस्मिन् कुले यो।अपि भवेन्न जातः
सो।अपीदृशम् नैव वदेन्न कुर्यात्

kim nāma te tāta kaniṣṭha vākya
manrthakam vai bahubhītavacca
asmin kule yo|api bhavenna jātaḥ
so|apīdṛśam naiva vadenna kuryāt

सत्त्वेन वीर्येण पराक्रमेण
धैर्येण शौर्येण च तेजसा च
एकः कुले।अस्मिन् पुरुषो विमुक्तो
विभीषणस्तातकनिष्ठ एषः

sattvena vīryeṇa parākrameṇa
dhairyeṇa śauryeṇa ca tejasā ca
ekaḥ kule|asmin puruṣo vimukto
vibhīṣaṇastātakaniṣṭha eṣaḥ

किम् नाम तौ मानुषराजपुत्रा
वस्माकमेकेन हि राक्षसेन
सुप्राकृतेनापि निहन्तुमेतौ
शक्यौ कुतो भीषयसे स्म भीरो

kim nāma tau mānuṣarājaputrā
vasmākamekena hi rākṣasena
suprākṛtenāpi nihantumetau
śakyau kuto bhīṣayase sma bhīro

त्रिलोकनाथो नम देवराजः
शक्तो मया भूमितले विविष्टः
भयार्मिताश्चापि दिशः प्रपन्नाः
सर्वे तदा देवगणाः समग्राः

trilokanātho nama devarājaḥ
śakto mayā bhūmitale viviṣṭaḥ
bhayārmitāścāpi diśaḥ prapannāḥ
sarve tadā devagaṇāḥ samagrāḥ

ऐरावतो विस्वरमुन्नदन् स
निपातितो भूमितले मया तु
विकृष्य दन्तौ तु मया प्रपह्य
वित्रासिता देवगणाः समग्राः

airāvato visvaramunnadan sa
nipātito bhūmitale mayā tu
vikṛṣya dantau tu mayā prapahya
vitrāsitā devagaṇāḥ samagrāḥ

सो।अहम् सुराणामपि दर्पहन्ता
दैत्योत्तमानामपि शोककर्ता
कथम् नरेन्द्रत्मजयोर्न शक्तो
ममष्ययोः प्राकृतयोः सुवीर्यः

so|aham surāṇāmapi darpahantā
daityottamānāmapi śokakartā
katham narendratmajayorna śakto
mamaṣyayoḥ prākṛtayoḥ suvīryaḥ

अथेन्द्रकल्पस्य दुरासदस्य
महाजसस्तद्वचनम् निशम्य
ततो महार्थम् वचनम् बभाषे
विभीषणः शस्त्रभृताम् वरिष्ठः

athendrakalpasya durāsadasya
mahājasastadvacanam niśamya
tato mahārtham vacanam babhāṣe
vibhīṣaṇaḥ śastrabhṛtām variṣṭhaḥ

न तात मन्त्रे तव निश्चयो।अस्ति
बालस्त्वमद्याप्यविपक्वबुद्धिः
तस्मात्त्वयाप्यात्मविनाशनाय
वचो।अर्थ्हीनम् बहु विप्रलप्तम्

na tāta mantre tava niścayo|asti
bālastvamadyāpyavipakvabuddhiḥ
tasmāttvayāpyātmavināśanāya
vaco|arthhīnam bahu vipralaptam

पुत्रप्रवादेन तु रावणस्य
त्वमिन्द्रजिन्मित्रमुखो।असि शत्रुः
यस्येदृशम् राघवतो विनाशम्
विशम्य मोहादनुवन्यसे त्वम्

putrapravādena tu rāvaṇasya
tvamindrajinmitramukho|asi śatruḥ
yasyedṛśam rāghavato vināśam
viśamya mohādanuvanyase tvam

त्वमेव वध्यश्च सुदुर्मतिश्च
स चापि वध्यो य ऐहानयत्त्वाम्
बालम् दृढम् साहासिकम् च यो।अद्य
प्रावेशयन्मन्त्रक्र्^ताम् समीपम्

tvameva vadhyaśca sudurmatiśca
sa cāpi vadhyo ya aihānayattvām
bālam dṛḍham sāhāsikam ca yo|adya
prāveśayanmantrakr^tām samīpam

मूढो।अप्रगल्भो।अविनयोपपन्न
स्तीक्षणस्वभावो।अल्पमतिर्दुरात्मा
मूर्खस्त्वमत्यन्तसुदुर्मतिश्च
त्वमिन्द्रजिद्बालतया ब्रवीषि

mūḍho|apragalbho|avinayopapanna
stīkṣaṇasvabhāvo|alpamatirdurātmā
mūrkhastvamatyantasudurmatiśca
tvamindrajidbālatayā bravīṣi

को ब्रह्मदण्डप्रतिमप्रकाशा
नर्चिष्मतः कालनिकाशरूपान्
सहेत बाणान्यमदण्डकल्पा
न्समक्षमुक्तान्युधि राघवेण

ko brahmadaṇḍapratimaprakāśā
narciṣmataḥ kālanikāśarūpān
saheta bāṇānyamadaṇḍakalpā
nsamakṣamuktānyudhi rāghaveṇa

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे आदिकाव्ये युद्धकाण्डे पञ्चदशः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe ādikāvye yuddhakāṇḍe pañcadaśaḥ sargaḥ