रावणम् क्रुद्धमाज्ञाय महापार्श्वो महाबलः
मुहूर्त मनुसंचिन्त्य प्राञ्जलिर्वाक्य मब्रवीत्

rāvaṇam kruddhamājñāya mahāpārśvo mahābalaḥ
muhūrta manusaṃcintya prāñjalirvākya mabravīt

यः खल्वपि वनम् प्राप्य मृगव्यालनिषेवितम्
न पिबेन्मधु सम्प्राप्य स नरो बालिशो ध्रुवम्

yaḥ khalvapi vanam prāpya mṛgavyālaniṣevitam
na pibenmadhu samprāpya sa naro bāliśo dhruvam

ईश्वरस्येश्वरः को।अस्ति तव शत्रुनिबर्हण
रमस्व सह वैदेह्या शत्रूनाक्रम्य मूर्धसु

īśvarasyeśvaraḥ ko|asti tava śatrunibarhaṇa
ramasva saha vaidehyā śatrūnākramya mūrdhasu

बलात्कुक्कुटवृत्तेन प्रवर्तस्व महाबल
अक्रम्याक्रम्य सीताम् वै ताम् भुङिक्स्व च रमस्व च

balātkukkuṭavṛttena pravartasva mahābala
akramyākramya sītām vai tām bhuṅiksva ca ramasva ca

लब्धकामस्य ते पश्चादागमिष्यति किम् भयम्
प्राप्तमप्राप्तकालम् वा सर्वम् प्रतिविधास्यते

labdhakāmasya te paścādāgamiṣyati kim bhayam
prāptamaprāptakālam vā sarvam pratividhāsyate

कुम्भकर्णः सहास्माभिरिन्द्रजिच्च महाबलः
प्रतिषेधयितुम् शक्तौ सवज्रमपि वज्रिणम्

kumbhakarṇaḥ sahāsmābhirindrajicca mahābalaḥ
pratiṣedhayitum śaktau savajramapi vajriṇam

उपप्रदानम् सान्त्वम् वा भेदम् वा कुशलैः कृतम्
समतिक्रम्य दण्डेन सिद्धिमर्थेषु रोचये

upapradānam sāntvam vā bhedam vā kuśalaiḥ kṛtam
samatikramya daṇḍena siddhimartheṣu rocaye

इह प्राप्तान्वयम् सर्वान् शत्रूंस्तव महाबल
वशे शस्त्रप्रतापेन करिष्यामो न संशयः

iha prāptānvayam sarvān śatrūṃstava mahābala
vaśe śastrapratāpena kariṣyāmo na saṃśayaḥ

एवमुक्तस्तदा राजा महापार्श्वएन रावणः
तस्य सम्पूजयन्वाक्यमिदम् वचनमब्रवीत्

evamuktastadā rājā mahāpārśvaena rāvaṇaḥ
tasya sampūjayanvākyamidam vacanamabravīt

महापार्श्व निबोध त्वम् रहस्यम् किंचिदात्मनः
चिरवृत्तम् तदाख्यास्ये यदवाप्तम् पुरा मया

mahāpārśva nibodha tvam rahasyam kiṃcidātmanaḥ
ciravṛttam tadākhyāsye yadavāptam purā mayā

पितामहस्य भवनम् गच्चन्तीम् पुञ्जिकस्थलाम्
चञ्चूर्यमाणामद्राक्षमाकाशे।अग्निशिखामिव

pitāmahasya bhavanam gaccantīm puñjikasthalām
cañcūryamāṇāmadrākṣamākāśe|agniśikhāmiva

सा प्रसह्य मया भुक्ता कृता विवसना ततः
स्वयम्भूभवनम् प्राप्ता लोलिता नलिनी यथा

sā prasahya mayā bhuktā kṛtā vivasanā tataḥ
svayambhūbhavanam prāptā lolitā nalinī yathā

तच्च तस्य तदा मन्ये ज्ञातमासीन्महात्मनः
अथ सम्कुपितो वेधा मामिदम् वाक्यमब्रवी

tacca tasya tadā manye jñātamāsīnmahātmanaḥ
atha samkupito vedhā māmidam vākyamabravī

अद्यप्रभृति यामन्याम् बलान्नारीम् गमिष्यसि
तदा ते शतधा मुर्धा फलिष्यति न संशयः

adyaprabhṛti yāmanyām balānnārīm gamiṣyasi
tadā te śatadhā murdhā phaliṣyati na saṃśayaḥ

इत्यहम् तस्य शापस्य भीतः प्रसभमेव ताम्
नारोहये बलात्सीताम् वैदेहीम् शय्ने शुभे

ityaham tasya śāpasya bhītaḥ prasabhameva tām
nārohaye balātsītām vaidehīm śayne śubhe

सागरस्येव मे वेगो मारुतस्येव मे गतिः
नैतद्दाशरथिर्वेद ह्यापादयति तेन माम्

sāgarasyeva me vego mārutasyeva me gatiḥ
naitaddāśarathirveda hyāpādayati tena mām

को हि सिम्हमिवासीनम् सुप्तम् गिरिगुहाशये
क्रुद्धम् मृत्युमिवा।असीनम् सम्बोधयितुमिच्चति

ko hi simhamivāsīnam suptam giriguhāśaye
kruddham mṛtyumivā|asīnam sambodhayitumiccati

न मत्तो निर्गतान् बाणान् द्विजिह्वान् पन्न्गानिव
रामः पश्यति सम्ग्रामे तेन मामभिगच्चति

na matto nirgatān bāṇān dvijihvān panngāniva
rāmaḥ paśyati samgrāme tena māmabhigaccati

क्षिप्रम् वज्रसमैर्बाणैः शतधा कार्मुकचुतैः
राममादीपयिष्यामि उल्कभिरिव कुञ्जरम्

kṣipram vajrasamairbāṇaiḥ śatadhā kārmukacutaiḥ
rāmamādīpayiṣyāmi ulkabhiriva kuñjaram

तच्चास्य बलमादास्ये बलेन महता वृतः
उदितः सविता काले नक्षत्राणाम् प्रभामिव

taccāsya balamādāsye balena mahatā vṛtaḥ
uditaḥ savitā kāle nakṣatrāṇām prabhāmiva

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे आदिकाव्ये युद्धकाण्डे त्रयोदशः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe ādikāvye yuddhakāṇḍe trayodaśaḥ sargaḥ