ततः तु शिंशपा मूले जानकीम् पर्यवस्थिताम्
अभिवाद्य अब्रवीत् दिष्ट्या पश्यामि त्वाम् इह अक्षताम्

tataḥ tu śiṃśapā mūle jānakīm paryavasthitām
abhivādya abravīt diṣṭyā paśyāmi tvām iha akṣatām

ततः तम् प्रस्थितम् सीता वीक्षमाणा पुनः पुनः
भर्तृ स्नेह अन्वितम् वाक्यम् हनूमन्तम् अभाषत

tataḥ tam prasthitam sītā vīkṣamāṇā punaḥ punaḥ
bhartṛ sneha anvitam vākyam hanūmantam abhāṣata

कामम् अस्य त्वम् एव एकः कार्यस्य परिसाधने
पर्याप्तः पर वीरघ्न यशस्यः ते बल उदयः

kāmam asya tvam eva ekaḥ kāryasya parisādhane
paryāptaḥ para vīraghna yaśasyaḥ te bala udayaḥ

शरैस्तुः सम्कुलाम् कृत्वा लन्काम् पर बल अर्दनः
माम् नयेत् यदि काकुत्स्थः तस्य तत् सादृशम् भवेत्

śaraistuḥ samkulām kṛtvā lankām para bala ardanaḥ
mām nayet yadi kākutsthaḥ tasya tat sādṛśam bhavet

तत् यथा तस्य विक्रान्तम् अनुरूपम् महात्मनः
भवति आहव शूरस्य तत्त्वम् एव उपपादय

tat yathā tasya vikrāntam anurūpam mahātmanaḥ
bhavati āhava śūrasya tattvam eva upapādaya

तत् अर्थ उपहितम् वाक्यम् प्रश्रितम् हेतु सम्हितम्
निशम्य हनुमान् तस्या वाक्यम् उत्तरम् अब्रवीत्

tat artha upahitam vākyam praśritam hetu samhitam
niśamya hanumān tasyā vākyam uttaram abravīt

क्षिप्रम् एष्यति काकुत्स्थो हरि ऋक्ष प्रवरैः वृतः
यः ते युधि विजित्य अरीन् शोकम् व्यपनयिष्यति

kṣipram eṣyati kākutstho hari ṛkṣa pravaraiḥ vṛtaḥ
yaḥ te yudhi vijitya arīn śokam vyapanayiṣyati

एवम् आश्वास्य वैदेहीम् हनूमान् मारुत् आत्मजः
गमनाय मतिम् कृत्वा वैदेहीम् अभ्यवादयत्

evam āśvāsya vaidehīm hanūmān mārut ātmajaḥ
gamanāya matim kṛtvā vaidehīm abhyavādayat

ततः स कपि शार्दूलः स्वामि संदर्शन उत्सुकः
आरुरोह गिरि श्रेष्ठम् अरिष्टम् अरि मर्दनः

tataḥ sa kapi śārdūlaḥ svāmi saṃdarśana utsukaḥ
āruroha giri śreṣṭham ariṣṭam ari mardanaḥ

तुन्ग पद्मक जुष्टाभिः नीलाभिः वन राजिभिः
सोत्तरीयमिवाम्भोदैः शृम्गान्तरविलम्बिभिः

tunga padmaka juṣṭābhiḥ nīlābhiḥ vana rājibhiḥ
sottarīyamivāmbhodaiḥ śṛmgāntaravilambibhiḥ

बोध्यमानमिव प्रीत्या दिवाकरकरैः शुभैः
उन्मिषन्तिमिवोद्धूतैर्लोचनैरिव धातुभिः

bodhyamānamiva prītyā divākarakaraiḥ śubhaiḥ
unmiṣantimivoddhūtairlocanairiva dhātubhiḥ

तोयौघनिस्वनैर्मन्द्रैः प्राधीतमिव पर्वतम्
प्रगीतमिव विस्पष्टैर्नानाप्रस्रवणस्व्नै

toyaughanisvanairmandraiḥ prādhītamiva parvatam
pragītamiva vispaṣṭairnānāprasravaṇasvnai

देवदारुभिरत्युच्चैरूर्ध्वबाहुमिव स्थितम्
प्रपातजलनिर्घोषैः प्राकृष्टमिव सर्वतः

devadārubhiratyuccairūrdhvabāhumiva sthitam
prapātajalanirghoṣaiḥ prākṛṣṭamiva sarvataḥ

वेपमानमिव श्यामैः कम्पमानैः शरद्वनैः
वेणुभिर्मारुतोद्धूतैः कूजन्तमिव कीचकैः

vepamānamiva śyāmaiḥ kampamānaiḥ śaradvanaiḥ
veṇubhirmārutoddhūtaiḥ kūjantamiva kīcakaiḥ

निःश्वसन्तमिवामर्षाद्घोरैराशीविषोत्तमैः
वीहारकृतगम्भीरैर्ध्यायन्तमिव गह्वरैः

niḥśvasantamivāmarṣādghorairāśīviṣottamaiḥ
vīhārakṛtagambhīrairdhyāyantamiva gahvaraiḥ

मेघपादनिभैः पादैः प्रक्रान्तमिव सर्वतः
जृम्भमाणमिवाकाशे शिखरैरभ्रामालिभिः

meghapādanibhaiḥ pādaiḥ prakrāntamiva sarvataḥ
jṛmbhamāṇamivākāśe śikharairabhrāmālibhiḥ

कूटैश्च बहुधा कीर्णै शोभितम् बहुकन्दरैः
साल ताल अश्व कर्णैः च वंशैः च बहुभिः वृतम्

kūṭaiśca bahudhā kīrṇai śobhitam bahukandaraiḥ
sāla tāla aśva karṇaiḥ ca vaṃśaiḥ ca bahubhiḥ vṛtam

लतावितानैर्विततैः प्ष्पवद्भिरलम्कृतम्
नानामृगगणाकीर्णम् धातुनिष्यन्दभूषितम्

latāvitānairvitataiḥ pṣpavadbhiralamkṛtam
nānāmṛgagaṇākīrṇam dhātuniṣyandabhūṣitam

बहुप्रस्रवणोपेतम् शिलासंचयसम्कटम्
महर्षियक्षगन्धर्वकिन्नरोरगसेवितम्

bahuprasravaṇopetam śilāsaṃcayasamkaṭam
maharṣiyakṣagandharvakinnaroragasevitam

लतापादपसम्घातम् सिम्हाध्युषितकन्दरम्
व्याग्रसम्घसमाकीर्णम् स्वादुमूलफलद्रुमम्

latāpādapasamghātam simhādhyuṣitakandaram
vyāgrasamghasamākīrṇam svādumūlaphaladrumam

तम् आरुरोह हनुमान् पर्वतम् पवनात्मजः
राम दर्शन शीघ्रेण प्रहर्षेण अभिचोदितः

tam āruroha hanumān parvatam pavanātmajaḥ
rāma darśana śīghreṇa praharṣeṇa abhicoditaḥ

तेन पाद तल आक्रान्ता रम्येषु गिरि सानुषु
सघोषाः समशीर्यन्त शिलाः चूर्णी कृताः ततः

tena pāda tala ākrāntā ramyeṣu giri sānuṣu
saghoṣāḥ samaśīryanta śilāḥ cūrṇī kṛtāḥ tataḥ

स तम् आरुह्य शैल इन्द्रम् व्यवर्धत महाकपिः
दक्षिणात् उत्तरम् पारम् प्रार्थयम्ल् लवण अम्भसः

sa tam āruhya śaila indram vyavardhata mahākapiḥ
dakṣiṇāt uttaram pāram prārthayaml lavaṇa ambhasaḥ

अधिरुह्य ततो वीरः पर्वतम् पवन आत्मजः
ददर्श सागरम् भीमम् मीन उरग निषेवितम्

adhiruhya tato vīraḥ parvatam pavana ātmajaḥ
dadarśa sāgaram bhīmam mīna uraga niṣevitam

स मारुत इव आकाशम् मारुतस्य आत्म सम्भवः
प्रपेदे हरि शार्दूलो दक्षिणात् उत्तराम् दिशम्

sa māruta iva ākāśam mārutasya ātma sambhavaḥ
prapede hari śārdūlo dakṣiṇāt uttarām diśam

स तदा पीडितः तेन कपिना पर्वत उत्तमः
ररास सह तैः भूतैः प्राविशत् वसुधा तलम्

sa tadā pīḍitaḥ tena kapinā parvata uttamaḥ
rarāsa saha taiḥ bhūtaiḥ prāviśat vasudhā talam

तस्य ऊरु वेगान् मथिताः पादपाः पुष्प शालिनः

tasya ūru vegān mathitāḥ pādapāḥ puṣpa śālinaḥ

कन्दर उदर संस्थानाम् पीडितानाम् महाओजसाम्

kandara udara saṃsthānām pīḍitānām mahāojasām

त्रस्त व्याअविद्ध वसना व्याकुली कृत भूषणा

trasta vyāaviddha vasanā vyākulī kṛta bhūṣaṇā

अतिप्रमाणा बलिनो दीप्त जिह्वा महाविषाः

atipramāṇā balino dīpta jihvā mahāviṣāḥ

किन्नर उरग गन्धर्व यक्ष विद्या धराः तथा

kinnara uraga gandharva yakṣa vidyā dharāḥ tathā

स च भूमि धरः श्रीमान् बलिना तेन पीडितः

sa ca bhūmi dharaḥ śrīmān balinā tena pīḍitaḥ

दश योजन विस्तारः त्रिंशत् योजनम् उच्छ्रितः

daśa yojana vistāraḥ triṃśat yojanam ucchritaḥ

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे आदिकाव्ये सुन्दरकाण्डे ष्ट्पञ्चाशः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe ādikāvye sundarakāṇḍe ṣṭpañcāśaḥ sargaḥ