ताम् तु राम कथाम् श्रुत्वा वैदेही वानर ऋषभात्
उवाच वचनम् सान्त्वम् इदम् मधुरया
गिरा

tām tu rāma kathām śrutvā vaidehī vānara ṛṣabhāt
uvāca vacanam sāntvam idam madhurayā
girā

क्व ते रामेण संसर्गः कथम् जानासि लक्ष्मणम्
वानराणाम् नराणाम् च कथम् आसीत् समागमः

kva te rāmeṇa saṃsargaḥ katham jānāsi lakṣmaṇam
vānarāṇām narāṇām ca katham āsīt samāgamaḥ

यानि रामस्य लिन्गानि लक्ष्मणस्य च वानर
तानि भूयः समाचक्ष्व न माम् शोकः समाविशेत्

yāni rāmasya lingāni lakṣmaṇasya ca vānara
tāni bhūyaḥ samācakṣva na mām śokaḥ samāviśet

कीदृशम् तस्य संस्थानम् रूपम् रामस्य कीदृशम्
कथम् ऊरू कथम् बाहू लक्ष्मणस्य च
शंस मे

kīdṛśam tasya saṃsthānam rūpam rāmasya kīdṛśam
katham ūrū katham bāhū lakṣmaṇasya ca
śaṃsa me

एवम् उक्तः तु वैदेह्या हनूमान् मारुत आत्मजः
ततो रामम् यथा तत्त्वम् आख्यातुम् उपचक्रमे

evam uktaḥ tu vaidehyā hanūmān māruta ātmajaḥ
tato rāmam yathā tattvam ākhyātum upacakrame

जानन्ती बत दिष्ट्या माम् वैदेहि परिपृच्छसि
भर्तुः कमल पत्र अक्षि सम्ख्यानम् लक्ष्मणस्य
च

jānantī bata diṣṭyā mām vaidehi paripṛcchasi
bhartuḥ kamala patra akṣi samkhyānam lakṣmaṇasya
ca

यानि रामस्य चिह्नानि लक्ष्मणस्य च यानि वै
लक्षितानि विशाल अक्षि वदतः शृणु तानि
मे

yāni rāmasya cihnāni lakṣmaṇasya ca yāni vai
lakṣitāni viśāla akṣi vadataḥ śṛṇu tāni
me

रामः कमल पत्र अक्षः सर्व भूत मनो हरः
रूप दाक्षिण्य सम्पन्नः प्रसूतो जनक
आत्मजे

rāmaḥ kamala patra akṣaḥ sarva bhūta mano haraḥ
rūpa dākṣiṇya sampannaḥ prasūto janaka
ātmaje

तेजसा आदित्य सम्काशः क्षमया पृथिवी समः
बृहस्पति समो बुद्ध्या यशसा वासव उपमः

tejasā āditya samkāśaḥ kṣamayā pṛthivī samaḥ
bṛhaspati samo buddhyā yaśasā vāsava upamaḥ

रक्षिता जीव लोकस्य स्व जनस्य च रक्षिता
रक्षिता स्वस्य वृत्तस्य धर्मस्य च परम्
तपः

rakṣitā jīva lokasya sva janasya ca rakṣitā
rakṣitā svasya vṛttasya dharmasya ca param
tapaḥ

रामो भामिनि लोकस्य चातुर्वर्ण्यस्य रक्षिता
मर्यादानाम् च लोकस्य कर्ता कारयिता च सः

rāmo bhāmini lokasya cāturvarṇyasya rakṣitā
maryādānām ca lokasya kartā kārayitā ca saḥ

अर्चिष्मान् अर्चितो अत्यर्थम् ब्रह्म चर्य व्रते स्थितः
साधूनाम् उपकारज्ञः प्रचारज्ञः
च कर्मणाम्

arciṣmān arcito atyartham brahma carya vrate sthitaḥ
sādhūnām upakārajñaḥ pracārajñaḥ
ca karmaṇām

राज विद्या विनीतः च ब्राह्मणानाम् उपासिता
श्रुतवान् शील सम्पन्नो विनीतः च परम् तपः

rāja vidyā vinītaḥ ca brāhmaṇānām upāsitā
śrutavān śīla sampanno vinītaḥ ca param tapaḥ

यजुः वेद विनीतः च वेदविद्भिः सुपूजितः
धनुः वेदे च वेदे च वेद अन्गेषु च निष्ठितः

yajuḥ veda vinītaḥ ca vedavidbhiḥ supūjitaḥ
dhanuḥ vede ca vede ca veda angeṣu ca niṣṭhitaḥ

विपुल अंसो महाबाहुः कम्बु ग्रीवः शुभ आननः
गूढ जत्रुः सुताम्र अक्षो रामो देवि जनैः
श्रुतः

vipula aṃso mahābāhuḥ kambu grīvaḥ śubha ānanaḥ
gūḍha jatruḥ sutāmra akṣo rāmo devi janaiḥ
śrutaḥ

दुन्दुभि स्वन निर्घोषः स्निग्ध वर्णः प्रतापवान्
समः सम विभक्त अन्गो वर्णम् श्यामम्
समाश्रितः

dundubhi svana nirghoṣaḥ snigdha varṇaḥ pratāpavān
samaḥ sama vibhakta ango varṇam śyāmam
samāśritaḥ

त्रिस्थिरः त्रिप्रलम्बः च त्रिसमः त्रिषु च उन्नतः
त्रिवलीवान् त्र्यवनतः चतुः व्यन्गः
त्रिशीर्षवान्

tristhiraḥ tripralambaḥ ca trisamaḥ triṣu ca unnataḥ
trivalīvān tryavanataḥ catuḥ vyangaḥ
triśīrṣavān

त्रिवलीवांस्त्र्यवनतश्चतुर्व्यङ्गस्त्रिशीर्षवान्
चतुष्कलश्चतुर्लेखश्चतुष्किष्कुश्चतुःसमः

trivalīvāṃstryavanataścaturvyaṅgastriśīrṣavān
catuṣkalaścaturlekhaścatuṣkiṣkuścatuḥsamaḥ

चतुष् कलः चतुः लेखः चतुष् किष्कुः चतुः समः
चतुर्दश सम द्वन्द्वः चतुः दष्टः
चतुः गतिः

catuṣ kalaḥ catuḥ lekhaḥ catuṣ kiṣkuḥ catuḥ samaḥ
caturdaśa sama dvandvaḥ catuḥ daṣṭaḥ
catuḥ gatiḥ

दश पद्मो दश बृहत् त्रिभिः व्याप्तो द्वि शुक्लवान्
षड् उन्नतो नव तनुः त्रिभिः व्याप्नोति
राघवः

daśa padmo daśa bṛhat tribhiḥ vyāpto dvi śuklavān
ṣaḍ unnato nava tanuḥ tribhiḥ vyāpnoti
rāghavaḥ

सत्य धर्म परः श्रीमान् सम्ग्रह अनुग्रहे रतः
देश काल विभागज्ञः सर्व लोक प्रियम्
वदः

satya dharma paraḥ śrīmān samgraha anugrahe rataḥ
deśa kāla vibhāgajñaḥ sarva loka priyam
vadaḥ

भ्राता च तस्य द्वैमात्रः सौमित्रिः अपराजितः
अनुरागेन रूपेण गुणैः चैव तथा विधः

bhrātā ca tasya dvaimātraḥ saumitriḥ aparājitaḥ
anurāgena rūpeṇa guṇaiḥ caiva tathā vidhaḥ

तावुभौ नरशार्डूलौ त्वद्दर्शनसमुत्सुकौ
विचिन्वनौ महीम् कृत्स्नामस्माभिरभिसम्गातौ

tāvubhau naraśārḍūlau tvaddarśanasamutsukau
vicinvanau mahīm kṛtsnāmasmābhirabhisamgātau

त्वाम् एव मार्गमाणो तौ विचरन्तौ वसुम् धराम्
ददर्शतुः मृग पतिम् पूर्वजेन अवरोपितम्

tvām eva mārgamāṇo tau vicarantau vasum dharām
dadarśatuḥ mṛga patim pūrvajena avaropitam

वयम् तु हरि राजम् तम् सुग्रीवम् सत्य सम्गरम्
परिचर्यामहे राज्यात् पूर्वजेन अवरोपितम्

vayam tu hari rājam tam sugrīvam satya samgaram
paricaryāmahe rājyāt pūrvajena avaropitam

ततः तौ चीर वसनौ धनुः प्रवर पाणिनौ
ऋश्यमूकस्य शैलस्य रम्यम् देशम् उपागतौ

tataḥ tau cīra vasanau dhanuḥ pravara pāṇinau
ṛśyamūkasya śailasya ramyam deśam upāgatau

स तौ दृष्ट्वा नर व्याघ्रौ धन्विनौ वानर ऋषभः
अभिप्लुतो गिरेः तस्य शिखरम् भय
मोहितः

sa tau dṛṣṭvā nara vyāghrau dhanvinau vānara ṛṣabhaḥ
abhipluto gireḥ tasya śikharam bhaya
mohitaḥ

ततः स शिखरे तस्मिन् वानर इन्द्रो व्यवस्थितः
तयोः समीपम् माम् एव प्रेषयामास सत्वरः

tataḥ sa śikhare tasmin vānara indro vyavasthitaḥ
tayoḥ samīpam mām eva preṣayāmāsa satvaraḥ

ताव् अहम् पुरुष व्याघ्रौ सुग्रीव वचनात् प्रभू
रूप लक्षण सम्पन्नौ कृत अञ्जलिः उपस्थितः

tāv aham puruṣa vyāghrau sugrīva vacanāt prabhū
rūpa lakṣaṇa sampannau kṛta añjaliḥ upasthitaḥ

तौ परिज्ञात तत्त्व अर्थौ मया प्रीति समन्वितौ
पृष्ठम् आरोप्य तम् देशम् प्रापितौ पुरुष
ऋषभौ

tau parijñāta tattva arthau mayā prīti samanvitau
pṛṣṭham āropya tam deśam prāpitau puruṣa
ṛṣabhau

निवेदितौ च तत्त्वेन सुग्रीवाय महात्मने
तयोः अन्योन्य सम्भाषात् भृशम् प्रीतिः अजायत

niveditau ca tattvena sugrīvāya mahātmane
tayoḥ anyonya sambhāṣāt bhṛśam prītiḥ ajāyata

ततस्तौ प्रीतिसंपन्नौ हरि ईश्वर नर ईश्वरौ
परस्पर कृत आश्वासौ कथया पूर्व
वृत्तया

tatastau prītisaṃpannau hari īśvara nara īśvarau
paraspara kṛta āśvāsau kathayā pūrva
vṛttayā

तम् ततः सान्त्वयामास सुग्रीवम् लक्ष्मण आग्रजः
स्त्री हेतोः वालिना भ्रात्रा निरस्तम् उरु
तेजसा

tam tataḥ sāntvayāmāsa sugrīvam lakṣmaṇa āgrajaḥ
strī hetoḥ vālinā bhrātrā nirastam uru
tejasā

ततः त्वन् नाशजम् शोकम् रामस्य अक्लिष्ट कर्मणः
लक्ष्मणो वानर इन्द्राय सुग्रीवाय न्यवेदयत्

tataḥ tvan nāśajam śokam rāmasya akliṣṭa karmaṇaḥ
lakṣmaṇo vānara indrāya sugrīvāya nyavedayat

स श्रुत्वा वानर इन्द्रः तु लक्ष्मणेन ईरितम् वचः
तदा आसीन् निष्प्रभो अत्यर्थम् ग्रह
ग्रस्त इव अंशुमान्

sa śrutvā vānara indraḥ tu lakṣmaṇena īritam vacaḥ
tadā āsīn niṣprabho atyartham graha
grasta iva aṃśumān

ततः त्वत् गात्र शोभीनि रक्षसा ह्रियमाणया
यानि आभरण जालानि पातितानि मही तले

tataḥ tvat gātra śobhīni rakṣasā hriyamāṇayā
yāni ābharaṇa jālāni pātitāni mahī tale

तानि रामाय दत्तानि मया एव उपहृतानि च
स्वनवन्ति अवकीर्णन्ति तस्मिन् विहत चेतसि

tāni rāmāya dattāni mayā eva upahṛtāni ca
svanavanti avakīrṇanti tasmin vihata cetasi

तानि अन्के दर्शनीयानि कृत्वा बहु विधम् ततः
तेन देव प्रकाशेन देवेन परिदेवितम्

tāni anke darśanīyāni kṛtvā bahu vidham tataḥ
tena deva prakāśena devena paridevitam

पश्यतः तस्या रुदतः ताम्यतः च पुनः पुनः
प्रादीपयन् दाशरथेः तानि शोक हुत अशनम्

paśyataḥ tasyā rudataḥ tāmyataḥ ca punaḥ punaḥ
prādīpayan dāśaratheḥ tāni śoka huta aśanam

शयितम् च चिरम् तेन दुह्ख आर्तेन महात्मना
मया अपि विविधैः वाक्यैः कृच्छ्रात् उत्थापितः
पुनः

śayitam ca ciram tena duhkha ārtena mahātmanā
mayā api vividhaiḥ vākyaiḥ kṛcchrāt utthāpitaḥ
punaḥ

तानि दृष्ट्वा महाअर्हाणि दर्शयित्वा मुहुः मुहुः
राघवः सह सौमित्रिः सुग्रीवे स न्यवेदयत्

tāni dṛṣṭvā mahāarhāṇi darśayitvā muhuḥ muhuḥ
rāghavaḥ saha saumitriḥ sugrīve sa nyavedayat

स तव अदर्शनात् आर्ये राघवः परितप्यते
महता ज्वलता नित्यम् अग्निना इव अग्नि पर्वतः

sa tava adarśanāt ārye rāghavaḥ paritapyate
mahatā jvalatā nityam agninā iva agni parvataḥ

त्वत् कृते तम् अनिद्रा च शोकः चिन्ता च राघवम्
तापयन्ति महात्मानम् अग्नि अगारम् इव
अग्नयः

tvat kṛte tam anidrā ca śokaḥ cintā ca rāghavam
tāpayanti mahātmānam agni agāram iva
agnayaḥ

तव अदर्शन शोकेन राघवः प्रविचाल्यते
महता भूमि कम्पेन महान् इव शिला उच्चयः

tava adarśana śokena rāghavaḥ pravicālyate
mahatā bhūmi kampena mahān iva śilā uccayaḥ

कानानानि सुरम्याणि नदी प्रस्रवणानि च
चरन् न रतिम् आप्नोति त्वम् अपश्यन् नृप आत्मजे

kānānāni suramyāṇi nadī prasravaṇāni ca
caran na ratim āpnoti tvam apaśyan nṛpa ātmaje

स त्वाम् मनुज शार्दूलः क्षिप्रम् प्राप्स्यति राघवः
समित्र बान्धवम् हत्वा रावणम् जनक
आत्मजे

sa tvām manuja śārdūlaḥ kṣipram prāpsyati rāghavaḥ
samitra bāndhavam hatvā rāvaṇam janaka
ātmaje

सहितौ राम सुग्रीवाव् उभाव् अकुरुताम् तदा
समयम् वालिनम् हन्तुम् तव च अन्वेषणम् तथा

sahitau rāma sugrīvāv ubhāv akurutām tadā
samayam vālinam hantum tava ca anveṣaṇam tathā

ततस्ताभ्याम् कुमाराभ्याम् वीराभ्याम् स हरीश्वरः
किष्किन्धाम् समूपागम्य वाली युद्धे निपातितः

tatastābhyām kumārābhyām vīrābhyām sa harīśvaraḥ
kiṣkindhām samūpāgamya vālī yuddhe nipātitaḥ

ततो निहत्य तरसा रामो वालिनम् आहवे
सर्व ऋष्क हरि सम्घानाम् सुग्रीवम् अकरोत् पतिम्

tato nihatya tarasā rāmo vālinam āhave
sarva ṛṣka hari samghānām sugrīvam akarot patim

राम सुग्रीवयोः ऐक्यम् देवि एवम् समजायत
हनूमन्तम् च माम् विद्धि तयोः दूतम् इह
आगतम्

rāma sugrīvayoḥ aikyam devi evam samajāyata
hanūmantam ca mām viddhi tayoḥ dūtam iha
āgatam

स्व राज्यम् प्राप्य सुग्रीवः समनीय महाहरीन्
त्वत् अर्थम् प्रेषयामास दिशो दश महाबलान्

sva rājyam prāpya sugrīvaḥ samanīya mahāharīn
tvat artham preṣayāmāsa diśo daśa mahābalān

आदिष्टा वानर इन्द्रेण सुग्रीवेण महाओजसः
अद्रि राज प्रतीकाशाः सर्वतः प्रस्थिता महीम्

ādiṣṭā vānara indreṇa sugrīveṇa mahāojasaḥ
adri rāja pratīkāśāḥ sarvataḥ prasthitā mahīm

ततस्ते मार्गमाणा वै सुग्रीववचनातुराः
चरन्ति वसुधाम् कृत्स्नाम् वयमन्ये च वानराः

tataste mārgamāṇā vai sugrīvavacanāturāḥ
caranti vasudhām kṛtsnām vayamanye ca vānarāḥ

अन्गदो नाम लक्ष्मीवान् वालि सूनुः महाबलः
प्रस्थितः कपि शार्दूलः त्रिभाग बल सम्वृतः

angado nāma lakṣmīvān vāli sūnuḥ mahābalaḥ
prasthitaḥ kapi śārdūlaḥ tribhāga bala samvṛtaḥ

तेषाम् नो विप्रनष्टानाम् विन्ध्ये पर्वत सत्तमे
भृशम् शोक परीतनाम् अहो रात्र गणा गताः

teṣām no vipranaṣṭānām vindhye parvata sattame
bhṛśam śoka parītanām aho rātra gaṇā gatāḥ

ते वयम् कार्य नैराश्यात् कालस्य अतिक्रमेण च
भयाच् च कपि राजस्य प्राणान् त्यक्तुम्
व्यवस्थिताः

te vayam kārya nairāśyāt kālasya atikrameṇa ca
bhayāc ca kapi rājasya prāṇān tyaktum
vyavasthitāḥ

विचित्य वन दुर्गाणि गिरि प्रस्रवणानि च
अनासाद्य पदम् देव्याः प्राणान् त्यक्तुम् व्यवस्थिताः

vicitya vana durgāṇi giri prasravaṇāni ca
anāsādya padam devyāḥ prāṇān tyaktum vyavasthitāḥ

दृष्ट्वा प्रायोपविष्टांश्च सर्वान्वानरपुङ्गवान्
भृशम् शोक अर्णवे मग्नः पर्यदेवयत् अन्गदः

dṛṣṭvā prāyopaviṣṭāṃśca sarvānvānarapuṅgavān
bhṛśam śoka arṇave magnaḥ paryadevayat angadaḥ

तेषाम् नः स्वामि संदेशान् निराशानाम् मुमूर्षताम्
कार्य हेतोः इव आयातः शकुनिः वीर्यवान्
महान्

teṣām naḥ svāmi saṃdeśān nirāśānām mumūrṣatām
kārya hetoḥ iva āyātaḥ śakuniḥ vīryavān
mahān

गृध्र राजस्य सोदर्यः सम्पातिः नाम गृध्र राट्
श्रुत्वा भ्रातृ वधम् कोपात् इदम् वचनम्
अब्रवीत्

gṛdhra rājasya sodaryaḥ sampātiḥ nāma gṛdhra rāṭ
śrutvā bhrātṛ vadham kopāt idam vacanam
abravīt

यवीयान् केन मे भ्राता हतः क्व च विनाशितः
एतत् आख्यातुम् इच्छामि भवद्भिः वानर
उत्तमाः

yavīyān kena me bhrātā hataḥ kva ca vināśitaḥ
etat ākhyātum icchāmi bhavadbhiḥ vānara
uttamāḥ

अन्गदो अकथयत् तस्य जन स्थाने महत् वधम्
रक्षसा भीम रूपेण त्वाम् उद्दिश्य यथा
तथम्

angado akathayat tasya jana sthāne mahat vadham
rakṣasā bhīma rūpeṇa tvām uddiśya yathā
tatham

जटायोः तु वधम् श्रुत्वा दुह्हितः सो अरुण आत्मजः
त्वाम् आह स वर आरोहे वसन्तीम् रावण
आलये

jaṭāyoḥ tu vadham śrutvā duhhitaḥ so aruṇa ātmajaḥ
tvām āha sa vara ārohe vasantīm rāvaṇa
ālaye

तस्य तत् वचनम् श्रुत्वा सम्पातेः प्रीति वर्धनम्
अन्गद प्रमुखाः सर्वे ततः सम्प्रस्थिता
वयम्

tasya tat vacanam śrutvā sampāteḥ prīti vardhanam
angada pramukhāḥ sarve tataḥ samprasthitā
vayam

विन्ध्यादुत्थाय सम्प्राप्ताः सागरस्यान्तमुत्तरम्
त्वत् दर्शन कृत उत्साहा हृष्टाः तुष्टाः
प्लवम्गमाः

vindhyādutthāya samprāptāḥ sāgarasyāntamuttaram
tvat darśana kṛta utsāhā hṛṣṭāḥ tuṣṭāḥ
plavamgamāḥ

अङ्गदप्रमुखाः सर्वे वेलोपान्तमुपस्थिताः
चिन्ताम् जग्मुः पुनर्भीतास्त्वद्दर्शनसमुत्सुकाः

aṅgadapramukhāḥ sarve velopāntamupasthitāḥ
cintām jagmuḥ punarbhītāstvaddarśanasamutsukāḥ

अथ अहम् हरि सैन्यस्य सागरम् दृश्य सीदतः
व्यवधूय भयम् तीव्रम् योजनानाम् शतम्
प्लुतः

atha aham hari sainyasya sāgaram dṛśya sīdataḥ
vyavadhūya bhayam tīvram yojanānām śatam
plutaḥ

लन्का च अपि मया रात्रौ प्रविष्टा राक्षस आकुला
रावणः च मया दृष्टः त्वम् च शोक निपीडिता

lankā ca api mayā rātrau praviṣṭā rākṣasa ākulā
rāvaṇaḥ ca mayā dṛṣṭaḥ tvam ca śoka nipīḍitā

एतत् ते सर्वम् आख्यातम् यथा वृत्तम् अनिन्दिते
अभिभाषस्व माम् देवि दूतो दाशरथेः अहम्

etat te sarvam ākhyātam yathā vṛttam anindite
abhibhāṣasva mām devi dūto dāśaratheḥ aham

त्वम् माम् राम कृत उद्योगम् त्वन् निमित्तम् इह आगतम्
सुग्रीव सचिवम् देवि बुध्यस्व पवन
आत्मजम्

tvam mām rāma kṛta udyogam tvan nimittam iha āgatam
sugrīva sacivam devi budhyasva pavana
ātmajam

कुशली तव काकुत्स्थः सर्व शस्त्रभृताम् वरः
गुरोः आराधने युक्तो लक्ष्मणः च सुलक्षणः

kuśalī tava kākutsthaḥ sarva śastrabhṛtām varaḥ
guroḥ ārādhane yukto lakṣmaṇaḥ ca sulakṣaṇaḥ

तस्य वीर्यवतो देवि भर्तुः तव हिते रतः
अहम् एकः तु सम्प्राप्तः सुग्रीव वचनात्
इह

tasya vīryavato devi bhartuḥ tava hite rataḥ
aham ekaḥ tu samprāptaḥ sugrīva vacanāt
iha

मया इयम् असहायेन चरता काम रूपिणा
दक्षिणा दिग् अनुक्रान्ता त्वन् मार्ग विचय एषिणा

mayā iyam asahāyena caratā kāma rūpiṇā
dakṣiṇā dig anukrāntā tvan mārga vicaya eṣiṇā

दिष्ट्या अहम् हरि सैन्यानाम् त्वन् नाशम् अनुशोचताम्
अपनेष्यामि सम्तापम् तव अभिगम शंसनात्

diṣṭyā aham hari sainyānām tvan nāśam anuśocatām
apaneṣyāmi samtāpam tava abhigama śaṃsanāt

दिष्ट्या हि न मम व्यर्थम् देवि सागर लन्घनम्
प्राप्स्यामि अहम् इदम् दिष्ट्या त्वत् दर्शन
कृतम् यशः

diṣṭyā hi na mama vyartham devi sāgara langhanam
prāpsyāmi aham idam diṣṭyā tvat darśana
kṛtam yaśaḥ

राघवः च महावीर्यः क्षिप्रम् त्वाम् अभिपत्स्यते
समित्र बान्धवम् हत्वा रावणम् राक्षस
अधिपम्

rāghavaḥ ca mahāvīryaḥ kṣipram tvām abhipatsyate
samitra bāndhavam hatvā rāvaṇam rākṣasa
adhipam

कौरजो नाम वैदेहि गिरीणाम् उत्तमो गिरिः
ततो गच्छति गो कर्णम् पर्वतम् केसरी हरिः

kaurajo nāma vaidehi girīṇām uttamo giriḥ
tato gacchati go karṇam parvatam kesarī hariḥ

स च देव ऋषिभिः दृष्टः पिता मम महाकपिः
तीर्थे नदी पतेः पुण्ये शम्ब सादनम् उद्धरत्

sa ca deva ṛṣibhiḥ dṛṣṭaḥ pitā mama mahākapiḥ
tīrthe nadī pateḥ puṇye śamba sādanam uddharat

तस्य अहम् हरिणः क्षेत्रे जातो वातेन मैथिलि
हनूमान् इति विख्यातो लोके स्वेन एव कर्मणा

tasya aham hariṇaḥ kṣetre jāto vātena maithili
hanūmān iti vikhyāto loke svena eva karmaṇā

विश्वासार्थम् तु वैदेहि भर्तुरुक्ता मया गुणाः
विश्वास अर्थम् तु वैदेहि भर्तुः उक्ता
मया गुणाः

viśvāsārtham tu vaidehi bharturuktā mayā guṇāḥ
viśvāsa artham tu vaidehi bhartuḥ uktā
mayā guṇāḥ

एवम् विश्वासिता सीता हेतुभिः शोक कर्शिता
उपपन्नैः अभिज्ञानैः दूतम् तम् अवगच्छति

evam viśvāsitā sītā hetubhiḥ śoka karśitā
upapannaiḥ abhijñānaiḥ dūtam tam avagacchati

अतुलम् च गता हर्षम् प्रहर्षेण तु जानकी
नेत्राभ्याम् वक्र पक्ष्माभ्याम् मुमोच आनन्दजम्
जलम्

atulam ca gatā harṣam praharṣeṇa tu jānakī
netrābhyām vakra pakṣmābhyām mumoca ānandajam
jalam

चारु तच् च आननम् तस्याः ताम्र शुक्ल आयत ईक्षणम्
अशोभत विशाल अक्ष्या राहु मुक्त
इव उडु राट्

cāru tac ca ānanam tasyāḥ tāmra śukla āyata īkṣaṇam
aśobhata viśāla akṣyā rāhu mukta
iva uḍu rāṭ

हनूमन्तम् कपिम् व्यक्तम् मन्यते न अन्यथा इति सा
अथ उवाच हनूमान् ताम् उत्तरम् प्रिय
दर्शनाम्

hanūmantam kapim vyaktam manyate na anyathā iti sā
atha uvāca hanūmān tām uttaram priya
darśanām

एतत्ते सर्वमाख्यातम् समाश्वसिहि मैथिलि
किम् करोमि कथम् वा ते रोचते प्रतियाम्यहम्

etatte sarvamākhyātam samāśvasihi maithili
kim karomi katham vā te rocate pratiyāmyaham

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे आदिकाव्ये सुन्दरकाण्डे पञ्चत्रिंशः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe ādikāvye sundarakāṇḍe pañcatriṃśaḥ sargaḥ