तां तथा दर्शयित्वा तु मैथिलीं गिरिनिम्नगाम्
निषसाद गिरिप्रस्थे सीतां मांसेन चन्दयन्

tāṃ tathā darśayitvā tu maithilīṃ girinimnagām
niṣasāda giriprasthe sītāṃ māṃsena candayan

इदं मेध्यमिदं स्वादु निष्टप्तमिदमग्निना
एवमास्ते स धर्मात्मा सीतया सह राघवः

idaṃ medhyamidaṃ svādu niṣṭaptamidamagninā
evamāste sa dharmātmā sītayā saha rāghavaḥ

तथा तत्र आसतः तस्य भरतस्य उपयायिनः
सैन्य रेणुः च शब्दः च प्रादुर् आस्ताम् नभः स्पृशौ

tathā tatra āsataḥ tasya bharatasya upayāyinaḥ
sainya reṇuḥ ca śabdaḥ ca prādur āstām nabhaḥ spṛśau

एतस्मिन्न् अन्तरे त्रस्ताः शब्देन महता ततः
अर्दिता यूथपा मत्ताः सयूथा दुद्रुवुर् दिशः

etasminn antare trastāḥ śabdena mahatā tataḥ
arditā yūthapā mattāḥ sayūthā dudruvur diśaḥ

स तम् सैन्य समुद्भूतम् शब्दम् शुश्रव राघवः
ताम्ः च विप्रद्रुतान् सर्वान् यूथपान् अन्ववैक्षत

sa tam sainya samudbhūtam śabdam śuśrava rāghavaḥ
tāmḥ ca vipradrutān sarvān yūthapān anvavaikṣata

ताम्ः च विद्रवतो दृष्ट्वा तम् च श्रुत्वा स निह्स्वनम्
उवाच रामः सौमित्रिम् लक्ष्मणम् दीप्त तेजसम्

tāmḥ ca vidravato dṛṣṭvā tam ca śrutvā sa nihsvanam
uvāca rāmaḥ saumitrim lakṣmaṇam dīpta tejasam

हन्त लक्ष्मण पश्य इह सुमित्रा सुप्रजाः त्वया
भीम स्तनित गम्भ्हिरः तुमुलः श्रूयते स्वनः

hanta lakṣmaṇa paśya iha sumitrā suprajāḥ tvayā
bhīma stanita gambhhiraḥ tumulaḥ śrūyate svanaḥ

गजयूथानि वारण्ये महिषा वा महावने
वित्रासिता मृगाह् सिंहैः सहसा प्रद्रुता दिशः २९६८

gajayūthāni vāraṇye mahiṣā vā mahāvane
vitrāsitā mṛgāh siṃhaiḥ sahasā pradrutā diśaḥ 2-96-8

राजा वा राज मात्रो वा मृगयाम् अटते वने
अन्यद् वा श्वा पदम् किंचित् सौमित्रे ज्नातुम् अर्हसि

rājā vā rāja mātro vā mṛgayām aṭate vane
anyad vā śvā padam kiṃcit saumitre jnātum arhasi

सुदुश्चरो गिरिश्चायं पक्षिणामपि लक्ष्मण
सर्वम् एतद् यथा तत्त्वम् अचिराज् ज्नातुम् अर्हसि

suduścaro giriścāyaṃ pakṣiṇāmapi lakṣmaṇa
sarvam etad yathā tattvam acirāj jnātum arhasi

स लक्ष्मणः सम्त्वरितः सालम् आरुह्य पुष्पितम्
प्रेक्षमाणो दिशः सर्वाः पूर्वाम् दिशम् अवैक्षत

sa lakṣmaṇaḥ samtvaritaḥ sālam āruhya puṣpitam
prekṣamāṇo diśaḥ sarvāḥ pūrvām diśam avaikṣata

उदन् मुखः प्रेक्षमाणो ददर्श महतीम् चमूम्
रथ अश्व गज सम्बाधाम् यत्तैर् युक्ताम् पदातिभिः

udan mukhaḥ prekṣamāṇo dadarśa mahatīm camūm
ratha aśva gaja sambādhām yattair yuktām padātibhiḥ

ताम् अश्व गज सम्पूर्णाम् रथ ध्वज विभूषिताम्
शशंस सेनाम् रामाय वचनम् च इदम् अब्रवीत्

tām aśva gaja sampūrṇām ratha dhvaja vibhūṣitām
śaśaṃsa senām rāmāya vacanam ca idam abravīt

अग्निम् संशमयतु आर्यः सीता च भजताम् गुहाम्
सज्यम् कुरुष्व चापम् च शराम्ः च कवचम् तथा

agnim saṃśamayatu āryaḥ sītā ca bhajatām guhām
sajyam kuruṣva cāpam ca śarāmḥ ca kavacam tathā

तम् रामः पुरुष व्याघ्रो लक्ष्मणम् प्रत्युवाच ह
अन्ग अवेक्षस्व सौमित्रे कस्य एताम् मन्यसे चमूम्

tam rāmaḥ puruṣa vyāghro lakṣmaṇam pratyuvāca ha
anga avekṣasva saumitre kasya etām manyase camūm

एवम् उक्क्तः तु रामेण लक्ष्माणो वाक्यम् अब्रवीत्
दिधक्षन्न् इव ताम् सेनाम् रुषितः पावको यथा

evam ukktaḥ tu rāmeṇa lakṣmāṇo vākyam abravīt
didhakṣann iva tām senām ruṣitaḥ pāvako yathā

सम्पन्नम् राज्यम् इग्च्छम्ः तु व्यक्तम् प्राप्य अभिषेचनम्
आवाम् हन्तुम् समभ्येति कैकेय्या भरतः सुतः

sampannam rājyam igcchamḥ tu vyaktam prāpya abhiṣecanam
āvām hantum samabhyeti kaikeyyā bharataḥ sutaḥ

एष वै सुमहान् श्रीमान् विटपी सम्प्रकाशते
विराजत्य् उद्गत स्कन्धः कोविदार ध्वजो रथे

eṣa vai sumahān śrīmān viṭapī samprakāśate
virājaty udgata skandhaḥ kovidāra dhvajo rathe

भजन्त्य् एते यथा कामम् अश्वान् आरुह्य शीघ्रगान्
एते भ्राजन्ति सम्हृष्टा जगान् आरुह्य सादिनः

bhajanty ete yathā kāmam aśvān āruhya śīghragān
ete bhrājanti samhṛṣṭā jagān āruhya sādinaḥ

गृहीत धनुषौ च आवाम् गिरिम् वीर श्रयावहे
अथवेहैव तिष्ठावः सन्नद्धावुद्यतायुधौ २९६२०

gṛhīta dhanuṣau ca āvām girim vīra śrayāvahe
athavehaiva tiṣṭhāvaḥ sannaddhāvudyatāyudhau 2-96-20

अपि नौ वशम् आगग्च्छेत् कोविदार ध्वजो रणे
अपि द्रक्ष्यामि भरतम् यत् कृते व्यसनम् महत्

api nau vaśam āgagcchet kovidāra dhvajo raṇe
api drakṣyāmi bharatam yat kṛte vyasanam mahat

यन् निमित्तम् भवान् राज्याच् च्युतो राघव शाश्वतीम्
सम्प्राप्तो अयम् अरिर् वीर भरतो वध्य एव मे

yan nimittam bhavān rājyāc cyuto rāghava śāśvatīm
samprāpto ayam arir vīra bharato vadhya eva me

भरतस्य वधे दोषम् न अहम् पश्यामि राघव
पूर्व अपकारिणम् हत्वा न ह्यधर्मेण युज्यते

bharatasya vadhe doṣam na aham paśyāmi rāghava
pūrva apakāriṇam hatvā na hyadharmeṇa yujyate

पूर्वापकारी भरतस्य्तक्तधर्मश्च राघव
एतस्मिन्न् निहते कृत्स्नाम् अनुशाधि वसुंधराम्

pūrvāpakārī bharatasytaktadharmaśca rāghava
etasminn nihate kṛtsnām anuśādhi vasuṃdharām

अद्य पुत्रम् हतम् सम्ख्ये कैकेयी राज्य कामुका
मया पश्येत् सुदुह्ख आर्ता हस्ति भग्नम् इव द्रुमम्

adya putram hatam samkhye kaikeyī rājya kāmukā
mayā paśyet suduhkha ārtā hasti bhagnam iva drumam

कैकेयीम् च वधिष्यामि सानुबन्धाम् सबान्धवाम्
कलुषेण अद्य महता मेदिनी परिमुच्यताम्

kaikeyīm ca vadhiṣyāmi sānubandhām sabāndhavām
kaluṣeṇa adya mahatā medinī parimucyatām

अद्य इमम् सम्यतम् क्रोधम् असत्कारम् च मानद
मोक्ष्यामि शत्रु सैन्येषु कक्षेषु इव हुत अशनम्

adya imam samyatam krodham asatkāram ca mānada
mokṣyāmi śatru sainyeṣu kakṣeṣu iva huta aśanam

अद्य एतच् चित्र कूटस्य काननम् निशितैः शरैः
चिन्दन् शत्रु शरीराणि करिष्ये शोणित उक्षितम्

adya etac citra kūṭasya kānanam niśitaiḥ śaraiḥ
cindan śatru śarīrāṇi kariṣye śoṇita ukṣitam

शरैर् निर्भिन्न हृदयान् कुन्जराम्ः तुरगाम्ः तथा
श्वापदाः परिकर्षन्तु नराः च निहतान् मया

śarair nirbhinna hṛdayān kunjarāmḥ turagāmḥ tathā
śvāpadāḥ parikarṣantu narāḥ ca nihatān mayā

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे आदिकाव्ये अयोध्याकाण्डे षण्णवतितमः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe ādikāvye ayodhyākāṇḍe ṣaṇṇavatitamaḥ sargaḥ