आश्वासयन्तम् भरतम् जाबालिर् ब्राह्मण उत्तमः
उवाच रामम् धर्मज्नम् धर्म अपेतम् इदम् वचः

āśvāsayantam bharatam jābālir brāhmaṇa uttamaḥ
uvāca rāmam dharmajnam dharma apetam idam vacaḥ

साधु राघव मा भूत् ते बुद्धिर् एवम् निरर्थका
प्राकृतस्य नरस्य इव आर्य बुद्धेः तपस्विनः

sādhu rāghava mā bhūt te buddhir evam nirarthakā
prākṛtasya narasya iva ārya buddheḥ tapasvinaḥ

कः कस्य पुरुषो बन्धुः किम् आप्यम् कस्य केनचित्
यद् एको जायते जन्तुर् एक एव विनश्यति

kaḥ kasya puruṣo bandhuḥ kim āpyam kasya kenacit
yad eko jāyate jantur eka eva vinaśyati

तस्मान् माता पिता च इति राम सज्जेत यो नरः
उन्मत्त इव स ज्नेयो न अस्ति काचिद्द् हि कस्यचित्

tasmān mātā pitā ca iti rāma sajjeta yo naraḥ
unmatta iva sa jneyo na asti kācidd hi kasyacit

यथा ग्राम अन्तरम् गग्च्छन् नरः कश्चिद् क्वचिद् वसेत्
उत्सृज्य च तम् आवासम् प्रतिष्ठेत अपरे अहनि

yathā grāma antaram gagcchan naraḥ kaścid kvacid vaset
utsṛjya ca tam āvāsam pratiṣṭheta apare ahani

पित्र्यम् राज्यम् समुत्सृज्य स न अर्हति नर उत्तम
आस्थातुम् कापथम् दुह्खम् विषमम् बहु कण्टकम्

pitryam rājyam samutsṛjya sa na arhati nara uttama
āsthātum kāpatham duhkham viṣamam bahu kaṇṭakam

समृद्धायाम् अयोध्यायाम् आत्मानम् अभिषेचय
एक वेणी धरा हि त्वाम् नगरी सम्प्रतीक्षते

samṛddhāyām ayodhyāyām ātmānam abhiṣecaya
eka veṇī dharā hi tvām nagarī sampratīkṣate

राज भोगान् अनुभवन् महा अर्हान् पार्थिव आत्मज
विहर त्वम् अयोध्यायाम् यथा शक्रः त्रिविष्टपे

rāja bhogān anubhavan mahā arhān pārthiva ātmaja
vihara tvam ayodhyāyām yathā śakraḥ triviṣṭape

न ते कश्चिद् दशरतह्ः त्वम् च तस्य न कश्चन
अन्यो राजा त्वम् अन्यः च तस्मात् कुरु यद् उच्यते

na te kaścid daśaratahḥ tvam ca tasya na kaścana
anyo rājā tvam anyaḥ ca tasmāt kuru yad ucyate

बीजमात्रम् पिता जन्तोः शुक्लं रुधिरमेव च
संयुक्तमृतुमन्मात्रा पुरुषस्येह जन्म तत्

bījamātram pitā jantoḥ śuklaṃ rudhirameva ca
saṃyuktamṛtumanmātrā puruṣasyeha janma tat

गतः स नृपतिः तत्र गन्तव्यम् यत्र तेन वै
प्रवृत्तिर् एषा मर्त्यानाम् त्वम् तु मिथ्या विहन्यसे

gataḥ sa nṛpatiḥ tatra gantavyam yatra tena vai
pravṛttir eṣā martyānām tvam tu mithyā vihanyase

अर्थ धर्म परा ये ये ताम्ः तान् शोचामि न इतरान्
ते हि दुह्खम् इह प्राप्य विनाशम् प्रेत्य भेजिरे

artha dharma parā ye ye tāmḥ tān śocāmi na itarān
te hi duhkham iha prāpya vināśam pretya bhejire

अष्टका पितृ दैवत्यम् इत्य् अयम् प्रसृतो जनः
अन्नस्य उपद्रवम् पश्य मृतो हि किम् अशिष्यति

aṣṭakā pitṛ daivatyam ity ayam prasṛto janaḥ
annasya upadravam paśya mṛto hi kim aśiṣyati

यदि भुक्तम् इह अन्येन देहम् अन्यस्य गग्च्छति
दद्यात् प्रवसतः श्राद्धम् न तत् पथ्य् अशनम् भवेत्

yadi bhuktam iha anyena deham anyasya gagcchati
dadyāt pravasataḥ śrāddham na tat pathy aśanam bhavet

दान सम्वनना ह्य् एते ग्रन्था मेधाविभिः कृताः
यजस्व देहि दीक्षस्व तपः तप्यस्व सम्त्यज

dāna samvananā hy ete granthā medhāvibhiḥ kṛtāḥ
yajasva dehi dīkṣasva tapaḥ tapyasva samtyaja

स न अस्ति परम् इत्य् एव कुरु बुद्धिम् महा मते
प्रत्यक्षम् यत् तद् आतिष्ठ परोक्षम् पृष्ठतः कुरु

sa na asti param ity eva kuru buddhim mahā mate
pratyakṣam yat tad ātiṣṭha parokṣam pṛṣṭhataḥ kuru

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे आदिकाव्ये अयोध्याकाण्डे अष्टोत्तरशततमः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe ādikāvye ayodhyākāṇḍe aṣṭottaraśatatamaḥ sargaḥ