पुनर् एवम् ब्रुवाणम् तु भरतम् लक्ष्मण अग्रजः
प्रत्युवच ततः श्रीमान् ज्नाति मध्ये अतिसत्कृतः

punar evam bruvāṇam tu bharatam lakṣmaṇa agrajaḥ
pratyuvaca tataḥ śrīmān jnāti madhye atisatkṛtaḥ

उपपन्नम् इदम् वाक्यम् यत् त्वम् एवम् अभाषथाः
जातः पुत्रो दशरथात् कैकेय्याम् राज सत्तमात्

upapannam idam vākyam yat tvam evam abhāṣathāḥ
jātaḥ putro daśarathāt kaikeyyām rāja sattamāt

पुरा भ्रातः पिता नः स मातरम् ते समुद्वहन्
मातामहे समाश्रौषीद् राज्य शुल्कम् अनुत्तमम्

purā bhrātaḥ pitā naḥ sa mātaram te samudvahan
mātāmahe samāśrauṣīd rājya śulkam anuttamam

देव असुरे च सम्ग्रामे जनन्यै तव पार्थिवः
सम्प्रहृष्टो ददौ राजा वरम् आराधितः प्रभुः

deva asure ca samgrāme jananyai tava pārthivaḥ
samprahṛṣṭo dadau rājā varam ārādhitaḥ prabhuḥ

ततः सा सम्प्रतिश्राव्य तव माता यशस्विनी
अयाचत नर श्रेष्ठम् द्वौ वरौ वर वर्णिनी

tataḥ sā sampratiśrāvya tava mātā yaśasvinī
ayācata nara śreṣṭham dvau varau vara varṇinī

तेन पित्रा अहम् अप्य् अत्र नियुक्तः पुरुष ऋषभ
चतुर्दश वने वासम् वर्षाणि वरदानिकम्

tena pitrā aham apy atra niyuktaḥ puruṣa ṛṣabha
caturdaśa vane vāsam varṣāṇi varadānikam

सो अहम् वनम् इदम् प्राप्तो निर्जनम् लक्ष्मण अन्वितः
शीतया च अप्रतिद्वन्द्वः सत्य वादे स्थितः पितुः

so aham vanam idam prāpto nirjanam lakṣmaṇa anvitaḥ
śītayā ca apratidvandvaḥ satya vāde sthitaḥ pituḥ

भवान् अपि तथा इत्य् एव पितरम् सत्य वादिनम्
कर्तुम् अर्हति राज इन्द्रम् क्षिप्रम् एव अभिषेचनात्

bhavān api tathā ity eva pitaram satya vādinam
kartum arhati rāja indram kṣipram eva abhiṣecanāt

ऋणान् मोचय राजानम् मत् कृते भरत प्रभुम्
पितरम् त्राहि धर्मज्न मातरम् च अभिनन्दय

ṛṇān mocaya rājānam mat kṛte bharata prabhum
pitaram trāhi dharmajna mātaram ca abhinandaya

श्रूयते हि पुरा तात श्रुतिर् गीता यशस्विनी
गयेन यजमानेन गयेषु एव पितृऋन् प्रति

śrūyate hi purā tāta śrutir gītā yaśasvinī
gayena yajamānena gayeṣu eva pitṛṛn prati

पुम् नाम्ना नरकाद् यस्मात् पितरम् त्रायते सुतः
तस्मात् पुत्र इति प्रोक्तः पितृऋन् यत् पाति वा सुतः

pum nāmnā narakād yasmāt pitaram trāyate sutaḥ
tasmāt putra iti proktaḥ pitṛṛn yat pāti vā sutaḥ

एष्टव्या बहवः पुत्रा गुणवन्तो बहु श्रुताः
तेषाम् वै समवेतानाम् अपि कश्चिद् गयाम् व्रजेत्

eṣṭavyā bahavaḥ putrā guṇavanto bahu śrutāḥ
teṣām vai samavetānām api kaścid gayām vrajet

एवम् राज ऋषयः सर्वे प्रतीता राज नन्दन
तस्मात् त्राहि नर श्रेष्ठ पितरम् नरकात् प्रभो

evam rāja ṛṣayaḥ sarve pratītā rāja nandana
tasmāt trāhi nara śreṣṭha pitaram narakāt prabho

अयोध्याम् गग्च्छ भरत प्रकृतीर् अनुरन्जय
शत्रुघ्न सहितो वीर सह सर्वैर् द्विजातिभिः

ayodhyām gagccha bharata prakṛtīr anuranjaya
śatrughna sahito vīra saha sarvair dvijātibhiḥ

प्रवेक्ष्ये दण्डक अरण्यम् अहम् अप्य् अविलम्बयन्
आभ्याम् तु सहितो राजन् वैदेह्या लक्ष्मणेन च

pravekṣye daṇḍaka araṇyam aham apy avilambayan
ābhyām tu sahito rājan vaidehyā lakṣmaṇena ca

त्वम् राजा भव भरत स्वयम् नराणाम्
वन्यानाम् अहम् अपि राज राण् मृगाणाम्
गग्च्छ त्वम् पुर वरम् अद्य सम्प्रहृष्टः
सम्हृष्टः तु अहम् अपि दण्डकान् प्रवेक्ष्ये

tvam rājā bhava bharata svayam narāṇām
vanyānām aham api rāja rāṇ mṛgāṇām
gagccha tvam pura varam adya samprahṛṣṭaḥ
samhṛṣṭaḥ tu aham api daṇḍakān pravekṣye

चायाम् ते दिन कर भाः प्रबाधमानम्
वर्षत्रम् भरत करोतु मूर्ध्नि शीताम्
एतेषाम् अहम् अपि कानन द्रुमाणाम्
चायाम् ताम् अतिशयिनीम् सुखम् श्रयिष्ये

cāyām te dina kara bhāḥ prabādhamānam
varṣatram bharata karotu mūrdhni śītām
eteṣām aham api kānana drumāṇām
cāyām tām atiśayinīm sukham śrayiṣye

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे आदिकाव्ये अयोध्याकाण्डे सप्तोत्तरशततमः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe ādikāvye ayodhyākāṇḍe saptottaraśatatamaḥ sargaḥ