अथ तस्मिन् निमित्तानि दृष्ट्वा लक्ष्मण पूर्वजः
सुग्रीवम् सम्परिष्वज्य रामो वचनमब्रवीत्

atha tasmin nimittāni dṛṣṭvā lakṣmaṇa pūrvajaḥ
sugrīvam sampariṣvajya rāmo vacanamabravīt

असंमन्त्य्र मया सार्थम् तदिदम् साहसं कृतम्
एवम् साहसयुक्तानि न कुर्वन्ति जनेश्वराः

asaṃmantyra mayā sārtham tadidam sāhasaṃ kṛtam
evam sāhasayuktāni na kurvanti janeśvarāḥ

संशये स्थाप्य माम् चेदम् बलम् चेमम् विभीषनम्
कष्टं कृतमिदं वीर साहसं साहसप्रिय

saṃśaye sthāpya mām cedam balam cemam vibhīṣanam
kaṣṭaṃ kṛtamidaṃ vīra sāhasaṃ sāhasapriya

इदानीं मा कृथा वीर एवम् विधमरिंदम
त्वयि किंचित्समापन्ने किम् कार्यम् सीतया मम

idānīṃ mā kṛthā vīra evam vidhamariṃdama
tvayi kiṃcitsamāpanne kim kāryam sītayā mama

त्वयि चानागते पूर्वमिति मे निश्चिता मतिः
जानतश्चापि ते वीर्यम् महेन्द्रवरुणोपनु

tvayi cānāgate pūrvamiti me niścitā matiḥ
jānataścāpi te vīryam mahendravaruṇopanu

तमेवम्वादिनं रामं सुग्रीवः प्रत्यभाषत

tamevamvādinaṃ rāmaṃ sugrīvaḥ pratyabhāṣata

इत्येवंवादिनं वीरमभिनन्द्य च राघवः
लक्ष्मणम् लक्ष्मि सम्पन्नम् इदम् वचनम् अब्रवीत्

ityevaṃvādinaṃ vīramabhinandya ca rāghavaḥ
lakṣmaṇam lakṣmi sampannam idam vacanam abravīt

परिगृह्य उदकम् शीतम् वनानि फलवन्ति च
बल ओघम् सम्विभज्य इमम् व्यूह्य तिष्ठेम लक्ष्मण

parigṛhya udakam śītam vanāni phalavanti ca
bala ogham samvibhajya imam vyūhya tiṣṭhema lakṣmaṇa

लोक क्षय करम् भीमम् भयम् पश्याम्य् उपस्थितम्
निबर्हणम् प्रवीराणाम् ऋक्ष वानर रक्षसाम्

loka kṣaya karam bhīmam bhayam paśyāmy upasthitam
nibarhaṇam pravīrāṇām ṛkṣa vānara rakṣasām

वाताश् च परुषम् वान्ति कम्पते च वसुम् धरा
पर्वत अग्राणि वेपन्ते पतन्ति धरणी धराः

vātāś ca paruṣam vānti kampate ca vasum dharā
parvata agrāṇi vepante patanti dharaṇī dharāḥ

मेघाः क्रव्याद सम्काशाह् परुषाह् परुष स्वनाः
क्रूराह् क्रूरम् प्रवर्षन्ति मिश्रम् शोणित बिन्दुभिः

meghāḥ kravyāda samkāśāh paruṣāh paruṣa svanāḥ
krūrāh krūram pravarṣanti miśram śoṇita bindubhiḥ

रक्त चन्दन सम्काशा संध्या परम दारुणा
ज्वलच् च निपतत्य् एतद् आदित्याद् अग्नि मण्डलम्

rakta candana samkāśā saṃdhyā parama dāruṇā
jvalac ca nipataty etad ādityād agni maṇḍalam

आदित्यम् अभि वाश्यन्ते जनयन्तो महद् भयम्
दीना दीन स्वरा घोरा;अप्रशस्ता मृग द्विजाः

ādityam abhi vāśyante janayanto mahad bhayam
dīnā dīna svarā ghorā;apraśastā mṛga dvijāḥ

रजन्याम् अप्रकाशश् च सम्तापयति चन्द्रमाः
कृष्ण रक्त अंशु पर्यन्तो यथा लोकस्य सम्क्षये

rajanyām aprakāśaś ca samtāpayati candramāḥ
kṛṣṇa rakta aṃśu paryanto yathā lokasya samkṣaye

ह्रस्वो रूक्षो अप्रशस्तश् च परिवेषह् सुलोहितः
आदित्य मण्डले नीलम् लक्ष्म लक्ष्मण दृश्यते

hrasvo rūkṣo apraśastaś ca pariveṣah sulohitaḥ
āditya maṇḍale nīlam lakṣma lakṣmaṇa dṛśyate

दृश्यन्ते न यथावच् च नक्षत्राण्य् अभिवर्तते
युग अन्तम् इव लोकस्य पश्य लक्ष्मण शंसति

dṛśyante na yathāvac ca nakṣatrāṇy abhivartate
yuga antam iva lokasya paśya lakṣmaṇa śaṃsati

काकाः श्येनास् तथा गृध्रा नीचैह् परिपतन्ति च
शिवाश् च अप्य् अशिवा वाचह् प्रवदन्ति महा स्वनाः

kākāḥ śyenās tathā gṛdhrā nīcaih paripatanti ca
śivāś ca apy aśivā vācah pravadanti mahā svanāḥ

शैलैः शूलैश्च खड्गैश्च विमुक्तेः कपिराक्षसैः
भविष्यत्यावृता भूमिर्मांसशोणितकर्दमा

śailaiḥ śūlaiśca khaḍgaiśca vimukteḥ kapirākṣasaiḥ
bhaviṣyatyāvṛtā bhūmirmāṃsaśoṇitakardamā

क्षिप्रम् अद्य दुराधर्षाम् पुरीम् रावण पालिताम्
अभियाम जवेन एव सर्वतो हरिभिर् वृताः

kṣipram adya durādharṣām purīm rāvaṇa pālitām
abhiyāma javena eva sarvato haribhir vṛtāḥ

इत्य् एवम् तु वदन् वीरो लक्ष्मणम् लक्ष्मण अग्रजः
तस्माद् अवातरत् शीघ्रम् पर्वत अग्रान् महा बलः

ity evam tu vadan vīro lakṣmaṇam lakṣmaṇa agrajaḥ
tasmād avātarat śīghram parvata agrān mahā balaḥ

अवतीर्य तु धर्म आत्मा तस्मात् शैलात् स राघवः
परैः परम दुर्धर्षम् ददर्श बलम् आत्मनः

avatīrya tu dharma ātmā tasmāt śailāt sa rāghavaḥ
paraiḥ parama durdharṣam dadarśa balam ātmanaḥ

सम्नह्य तु ससुग्रीवह् कपि राज बलम् महत्
कालज्नो राघवह् काले सम्युगाय अभ्यचोदयत्

samnahya tu sasugrīvah kapi rāja balam mahat
kālajno rāghavah kāle samyugāya abhyacodayat

ततः काले महा बाहुर् बलेन महता वृतः
प्रस्थितह् पुरतो धन्वी लन्काम् अभिमुखह् पुरीम्

tataḥ kāle mahā bāhur balena mahatā vṛtaḥ
prasthitah purato dhanvī lankām abhimukhah purīm

तम् विभीषण सुग्रीवौ हनूमान् जाम्बवान् नलः
ऋक्ष राजस् तथा नीलो लक्ष्मणश् च अन्ययुस् तदा

tam vibhīṣaṇa sugrīvau hanūmān jāmbavān nalaḥ
ṛkṣa rājas tathā nīlo lakṣmaṇaś ca anyayus tadā

ततः पश्चात् सुमहती पृतना ऋक्ष वन ओकसाम्
प्रच्चाद्य महतीम् भूमिम् अनुयाति स्म राघवम्

tataḥ paścāt sumahatī pṛtanā ṛkṣa vana okasām
praccādya mahatīm bhūmim anuyāti sma rāghavam

शैल शृन्गाणि शतशह् प्रवृद्धांश् च मही रुहाम्
जगृहुह् कुन्जर प्रख्या वानराह् पर वारणाः

śaila śṛngāṇi śataśah pravṛddhāṃś ca mahī ruhām
jagṛhuh kunjara prakhyā vānarāh para vāraṇāḥ

तौ त्व् अदीर्घेण कालेन भ्रातरौ राम लक्ष्मणौ
रावणस्य पुरीम् लन्काम् आसेदतुर् अरिम् दमौ

tau tv adīrgheṇa kālena bhrātarau rāma lakṣmaṇau
rāvaṇasya purīm lankām āsedatur arim damau

पताका मालिनीम् रम्याम् उद्यान वन शोभिताम्
चित्र वप्राम् सुदुष्प्रापाम् उच्च प्राकार तोरणाम्

patākā mālinīm ramyām udyāna vana śobhitām
citra vaprām suduṣprāpām ucca prākāra toraṇām

लन्कायास् तु उत्तर द्वारम् शैल शृन्गम् इव उन्नतम्
रामः सह अनुजो धन्वी जुगोप च रुरोध च

lankāyās tu uttara dvāram śaila śṛngam iva unnatam
rāmaḥ saha anujo dhanvī jugopa ca rurodha ca

विन्यस्तानि च योधानाम् बहूनि विविधानि च
ददर्श आयुध जालानि तथैव कवचानि च

vinyastāni ca yodhānām bahūni vividhāni ca
dadarśa āyudha jālāni tathaiva kavacāni ca

पूर्वम् तु द्वारम् आसाद्य नीलो हरि चमू पतिः
अतिष्ठत् सह मैन्देन द्विविदेन च वीर्यवान्

pūrvam tu dvāram āsādya nīlo hari camū patiḥ
atiṣṭhat saha maindena dvividena ca vīryavān

अन्गदो दक्षिण द्वारम् जग्राह सुमहा बलः
र्षभेण गव अक्षेण गजेन गवयेन च

angado dakṣiṇa dvāram jagrāha sumahā balaḥ
rṣabheṇa gava akṣeṇa gajena gavayena ca

हनूमान् पश्चिम द्वारम् ररक्ष बलवान् कपिः
प्रमाथि प्रघसाभ्याम् च वीरैर् अन्यैश् च सम्गतः

hanūmān paścima dvāram rarakṣa balavān kapiḥ
pramāthi praghasābhyām ca vīrair anyaiś ca samgataḥ

मध्यमे च स्वयम् गुल्मे सुग्रीवह् समतिष्ठत
सह सर्वैर् हरि श्रेष्ठैह् सुपर्ण श्वसन उपमैः

madhyame ca svayam gulme sugrīvah samatiṣṭhata
saha sarvair hari śreṣṭhaih suparṇa śvasana upamaiḥ

वानराणाम् तु षट् त्रिंशत् कोट्यह् प्रख्यात यूथपाः

vānarāṇām tu ṣaṭ triṃśat koṭyah prakhyāta yūthapāḥ

शासनेन तु रामस्य लक्ष्मणह् सविभीषणः

śāsanena tu rāmasya lakṣmaṇah savibhīṣaṇaḥ

पश्चिमेन तु रामस्य सुग्रीवह् सह जाम्बवान्

paścimena tu rāmasya sugrīvah saha jāmbavān

ते तु वानर शार्दूलाह् शार्दूला;इव दम्ष्ट्रिणः

te tu vānara śārdūlāh śārdūlā;iva damṣṭriṇaḥ

सर्वे विकृत लान्गूलाह् सर्वे दम्ष्ट्रा नख आयुधाः

sarve vikṛta lāngūlāh sarve damṣṭrā nakha āyudhāḥ

दश नाग बलाह् केचित् केचिद् दश गुण उत्तराः

daśa nāga balāh kecit kecid daśa guṇa uttarāḥ

सन्ति च ओघा बलाह् केचित् केचित् शत गुण उत्तराः

santi ca oghā balāh kecit kecit śata guṇa uttarāḥ

अद्भुतश् च विचित्रश् च तेषाम् आसीत् समागमः

adbhutaś ca vicitraś ca teṣām āsīt samāgamaḥ

पतिपूर्णम् इव आकाशम् संचन्ना इव च मेदिनी

patipūrṇam iva ākāśam saṃcannā iva ca medinī

शतम् शत सहस्राणाम् पृथग् ऋक्ष वन ओकसाम्

śatam śata sahasrāṇām pṛthag ṛkṣa vana okasām

आवृतह् स गिरिह् सर्वैस् तैह् समन्तात् प्लवम् गमैः

āvṛtah sa girih sarvais taih samantāt plavam gamaiḥ

वानरैर् बलवद्भिश् च बभूव द्रुम पाणिभिः

vānarair balavadbhiś ca babhūva druma pāṇibhiḥ

राक्षसा विस्मयम् जग्मुह् सहसा अभिनिपीडिताः

rākṣasā vismayam jagmuh sahasā abhinipīḍitāḥ

महान् शब्दो अभवत् तत्र बल ओघस्य अभिवर्ततः

mahān śabdo abhavat tatra bala oghasya abhivartataḥ

तेन शब्देन महता सप्राकारा सतोरणा

tena śabdena mahatā saprākārā satoraṇā

राम लक्ष्मण गुप्ता सा सुग्रीवेण च वाहिनी

rāma lakṣmaṇa guptā sā sugrīveṇa ca vāhinī

राघवह् सम्निवेश्य एवम् सैन्यम् स्वम् रक्षसाम् वधे

rāghavah samniveśya evam sainyam svam rakṣasām vadhe

गत्वा सौम्य दशग्रीवम् ब्रूहि मद् वचनात् कपे
लन्घयित्वा पुरीम् लन्काम् भयम् त्यक्त्वा गत व्यथः

gatvā saumya daśagrīvam brūhi mad vacanāt kape
langhayitvā purīm lankām bhayam tyaktvā gata vyathaḥ

ऋषीणाम् देवतानाम् च गन्धर्व अप्सरसाम् तथा

ṛṣīṇām devatānām ca gandharva apsarasām tathā

तस्य दण्डधरस्ते।अहम् दाराहरणकर्शितः
दण्डम् धारयमाणस् तु लन्का द्वरे व्यवस्थितः

tasya daṇḍadharaste|aham dārāharaṇakarśitaḥ
daṇḍam dhārayamāṇas tu lankā dvare vyavasthitaḥ

पदवीम् देवतानाम् च महर्षीणाम् च राक्षस
राजर्षीणाम् च सर्वेणाम् गमिष्यसि मया हतः

padavīm devatānām ca maharṣīṇām ca rākṣasa
rājarṣīṇām ca sarveṇām gamiṣyasi mayā hataḥ

बलेन येन वै सीताम् मायया राक्षस अधम
माम् अतिक्रामयित्वा त्वम् हृतवांस् तद् विदर्शय

balena yena vai sītām māyayā rākṣasa adhama
mām atikrāmayitvā tvam hṛtavāṃs tad vidarśaya

अराक्षसम् इमम् लोकम् कर्ता अस्मि निशितैह् शरैः
न चेत् शरणम् अभ्येषि माम् उपादाय मैथिलीम्

arākṣasam imam lokam kartā asmi niśitaih śaraiḥ
na cet śaraṇam abhyeṣi mām upādāya maithilīm

धर्म आत्मा रक्षसाम् श्रेष्ठह् सम्प्राप्तो अयम् विभीषणः
लन्का ऐश्वर्यम् ध्रुवम् श्रीमान् अयम् प्राप्नोत्य् अकण्टकम्

dharma ātmā rakṣasām śreṣṭhah samprāpto ayam vibhīṣaṇaḥ
lankā aiśvaryam dhruvam śrīmān ayam prāpnoty akaṇṭakam

न हि राज्यम् अधर्मेण भोक्तुम् क्षणम् अपि त्वया
शक्यम् मूर्ख सहायेन पापेन अविजित आत्मना

na hi rājyam adharmeṇa bhoktum kṣaṇam api tvayā
śakyam mūrkha sahāyena pāpena avijita ātmanā

युध्यस्व वा धृतिम् कृत्वा शौर्यम् आलम्ब्य राक्षस
मत् शरैस् त्वम् रणे शान्तस् ततह् पूतो भविष्यसि

yudhyasva vā dhṛtim kṛtvā śauryam ālambya rākṣasa
mat śarais tvam raṇe śāntas tatah pūto bhaviṣyasi

यद्याविशसि लोकांस् त्रीन् पक्षि भूतो मनो जवः
मम चक्षुष् पथम् प्राप्य न जीवन् प्रतियास्यसि

yadyāviśasi lokāṃs trīn pakṣi bhūto mano javaḥ
mama cakṣuṣ patham prāpya na jīvan pratiyāsyasi

ब्रवीमि त्वाम् हितम् वाक्यम् क्रियताम् और्ध्वदेकिकम्
सुदृष्टा क्रियताम् लन्का जीवितम् ते मयि स्थितम्

bravīmi tvām hitam vākyam kriyatām aurdhvadekikam
sudṛṣṭā kriyatām lankā jīvitam te mayi sthitam

इत्य् उक्तह् स तु तारेयो रामेण अक्लिष्ट कर्मणा
जगाम आकाशम् आविश्य मूर्तिमान् इव हव्य वाट्

ity uktah sa tu tāreyo rāmeṇa akliṣṭa karmaṇā
jagāma ākāśam āviśya mūrtimān iva havya vāṭ

सो अतिपत्य मुहूर्तेन श्रीमान् रावण मन्दिरम्
ददर्श आसीनम् अव्यग्रम् रावणम् सचिवैह् सह

so atipatya muhūrtena śrīmān rāvaṇa mandiram
dadarśa āsīnam avyagram rāvaṇam sacivaih saha

ततस् तस्य अविदूरेण निपत्य हरि पुम्गवः
दीप्त अग्नि सदृशस् तस्थाव् अन्गदह् कनक अन्गदः

tatas tasya avidūreṇa nipatya hari pumgavaḥ
dīpta agni sadṛśas tasthāv angadah kanaka angadaḥ

तद् राम वचनम् सर्वम् अन्यून अधिकम् उत्तमम्
सामात्यम् श्रावयाम् आस निवेद्य आत्मानम् आत्मना

tad rāma vacanam sarvam anyūna adhikam uttamam
sāmātyam śrāvayām āsa nivedya ātmānam ātmanā

दूतो अहम् कोसल इन्द्रस्य रामस्य अक्लिष्ट कर्मणः
वालि पुत्रो अन्गदो नाम यदि ते श्रोत्रम् आगतः

dūto aham kosala indrasya rāmasya akliṣṭa karmaṇaḥ
vāli putro angado nāma yadi te śrotram āgataḥ

आह त्वाम् राघवो रामह् कौसल्य आनन्द वर्धनः
निष्पत्य प्रतियुध्यस्व नृशंसम् पुरुष अधम

āha tvām rāghavo rāmah kausalya ānanda vardhanaḥ
niṣpatya pratiyudhyasva nṛśaṃsam puruṣa adhama

हन्ता अस्मि त्वाम् सह अमात्यम् सपुत्र ज्नाति बान्धवम्
निरुद्विग्नास् त्रयो लोका भविष्यन्ति हते त्वयि

hantā asmi tvām saha amātyam saputra jnāti bāndhavam
nirudvignās trayo lokā bhaviṣyanti hate tvayi

देव दानव यक्षाणाम् गन्धर्व उरग रक्षसाम्
शत्रुम् अद्य उद्धरिष्यामि त्वाम् ऋषीणाम् च कण्टकम्

deva dānava yakṣāṇām gandharva uraga rakṣasām
śatrum adya uddhariṣyāmi tvām ṛṣīṇām ca kaṇṭakam

विभीषणस्य च ऐश्वर्यम् भविष्यति हते त्वयि
न चेत् सत्कृत्य वैदेहीम् प्रणिपत्य प्रदास्यसि

vibhīṣaṇasya ca aiśvaryam bhaviṣyati hate tvayi
na cet satkṛtya vaidehīm praṇipatya pradāsyasi

इत्य् एवम् परुषम् वाक्यम् ब्रुवाणे हरि पुम्गवे
अमर्ष वशम् आपन्नो निशा चर गण ईश्वरः

ity evam paruṣam vākyam bruvāṇe hari pumgave
amarṣa vaśam āpanno niśā cara gaṇa īśvaraḥ

ततः स रोष ताम्र अक्षह् शशास सचिवांस् तदा
गृह्यताम् एष दुर्मेधा वध्यताम् इति च असकृत्

tataḥ sa roṣa tāmra akṣah śaśāsa sacivāṃs tadā
gṛhyatām eṣa durmedhā vadhyatām iti ca asakṛt

रावणस्य वचह् श्रुत्वा दीप्त अग्नि सम तेजसः
जगृहुस् तम् ततो घोराश् चत्वारो रजनी चराः

rāvaṇasya vacah śrutvā dīpta agni sama tejasaḥ
jagṛhus tam tato ghorāś catvāro rajanī carāḥ

ग्राहयाम् आस तारेयह् स्वयम् आत्मानम् आत्मना
बलम् दर्शयितुम् वीरो यातु धान गणे तदा

grāhayām āsa tāreyah svayam ātmānam ātmanā
balam darśayitum vīro yātu dhāna gaṇe tadā

स तान् बाहु द्वये सक्तान् आदाय पतगान् इव
प्रासादम् शैल सम्काशम् उत्पापात अन्गदस् तदा

sa tān bāhu dvaye saktān ādāya patagān iva
prāsādam śaila samkāśam utpāpāta angadas tadā

तेस्योत्पतनवेगेन निर्धूतास्तत्र राक्षसाः
भुमौ निपतिताह् सर्वे राक्षस इन्द्रस्य पश्यतः

tesyotpatanavegena nirdhūtāstatra rākṣasāḥ
bhumau nipatitāh sarve rākṣasa indrasya paśyataḥ

ततः प्रासाद शिखरम् शैल शृन्गम् इव उन्नतम्
तत् पफाल तदा आक्रान्तम् दशग्रीवस्य पश्यतः

tataḥ prāsāda śikharam śaila śṛngam iva unnatam
tat paphāla tadā ākrāntam daśagrīvasya paśyataḥ

पफाल च तदाक्रान्तं दशग्रीवस्य पश्यतः
पुरा हिमवतः शृङ्गं वज्रेणेव विदारितम् ६४१९०

paphāla ca tadākrāntaṃ daśagrīvasya paśyataḥ
purā himavataḥ śṛṅgaṃ vajreṇeva vidāritam 6-41-90

भन्क्त्वा प्रासाद शिखरम् नाम विश्राव्य च आत्मनः
विनद्य सुमहा नादम् उत्पपात विहायसा

bhanktvā prāsāda śikharam nāma viśrāvya ca ātmanaḥ
vinadya sumahā nādam utpapāta vihāyasā

व्यथयन् राक्षसान् सर्वान् हर्षयंश्चापि वानरान्
स वानराणां मध्ये तु रामपार्श्वमुपागतः ६४१९२

vyathayan rākṣasān sarvān harṣayaṃścāpi vānarān
sa vānarāṇāṃ madhye tu rāmapārśvamupāgataḥ 6-41-92

रावणस् तु परम् चक्रे क्रोधम् प्रासाद धर्षणात्
विनाशम् च आत्मनह् पश्यन् निह्श्वास परमो अभवत्

rāvaṇas tu param cakre krodham prāsāda dharṣaṇāt
vināśam ca ātmanah paśyan nihśvāsa paramo abhavat

रामस् तु बहुभिर् हृष्टैर् निनदद्भिह् प्लवम् गमैः
वृतो रिपु वध आकान्क्षी युद्धाय एव अभ्यवर्तत

rāmas tu bahubhir hṛṣṭair ninadadbhih plavam gamaiḥ
vṛto ripu vadha ākānkṣī yuddhāya eva abhyavartata

सुषेणस् तु महा वीर्यो गिरि कूट उपमो हरिः
बहुभिह् सम्वृतस् तत्र वानरैह् काम रूपिभिः

suṣeṇas tu mahā vīryo giri kūṭa upamo hariḥ
bahubhih samvṛtas tatra vānaraih kāma rūpibhiḥ

स तु द्वाराणि सर्वाणि सुग्रीव वचनात् कपिः
पर्याक्रमत दुर्धर्षो नक्षत्राणि इव चन्द्रमाः

sa tu dvārāṇi sarvāṇi sugrīva vacanāt kapiḥ
paryākramata durdharṣo nakṣatrāṇi iva candramāḥ

तेषाम् अक्षौहिणि शतम् समवेक्ष्य वन ओकसाम्
लन्काम् उपनिविष्टानाम् सागरम् च अतिवर्तताम्

teṣām akṣauhiṇi śatam samavekṣya vana okasām
lankām upaniviṣṭānām sāgaram ca ativartatām

कृत्स्नम् हि कपिभिर् व्याप्तम् प्राकार परिख अन्तरम्
ददृशू राक्षसा दीनाह् प्राकारम् वानरी कृतम्

kṛtsnam hi kapibhir vyāptam prākāra parikha antaram
dadṛśū rākṣasā dīnāh prākāram vānarī kṛtam

इत्यार्षे श्रीमद्रामायणे आदिकाव्ये युद्धकाण्डे एकचत्वारिंशः सर्गः

ityārṣe śrīmadrāmāyaṇe ādikāvye yuddhakāṇḍe ekacatvāriṃśaḥ sargaḥ