अनेक शत साहस्रीम् विषण्णाम् हरि वाहिनीम्
जांबवान् समुदीक्ष्य एवम् हनुमंतम् अथ अब्रवीत्

aneka śata sāhasrīm viṣaṇṇām hari vāhinīm
jāṃbavān samudīkṣya evam hanumaṃtam atha abravīt

वीर वानर लोकस्य सर्व शास्त्र विदाम् वर
तूष्णीम् एकांतम् आश्रित्य हनुमन् किम् न जल्पसि

vīra vānara lokasya sarva śāstra vidām vara
tūṣṇīm ekāṃtam āśritya hanuman kim na jalpasi

हनुमन् हरि राजस्य सुग्रीवस्य समो हि असि
राम लक्ष्मणयोः च अपि तेजसा च बलेन च

hanuman hari rājasya sugrīvasya samo hi asi
rāma lakṣmaṇayoḥ ca api tejasā ca balena ca

अरिष्टनेमिनः पुत्रो वैनतेयो महाबलः
गरुत्मान् इव विख्यात उत्तमः सर्व पक्षिणाम्

ariṣṭaneminaḥ putro vainateyo mahābalaḥ
garutmān iva vikhyāta uttamaḥ sarva pakṣiṇām

बहुशो हि मया दृष्टः सागरे स महाबलः
भुजगान् उद्धरन् पक्षी महावेगो महायशाः

bahuśo hi mayā dṛṣṭaḥ sāgare sa mahābalaḥ
bhujagān uddharan pakṣī mahāvego mahāyaśāḥ

पक्षयोः यत् बलम् तस्य तावत् भुज बलम् तव
विक्रमः च अपि वेगः च न ते तेन अपहीयते

pakṣayoḥ yat balam tasya tāvat bhuja balam tava
vikramaḥ ca api vegaḥ ca na te tena apahīyate

बलम् बुद्धिः च तेजः च सत्त्वम् च हरि सत्तम
विशिष्टम् सर्व भूतेषु किम् आत्मानम् न सज्जसे

balam buddhiḥ ca tejaḥ ca sattvam ca hari sattama
viśiṣṭam sarva bhūteṣu kim ātmānam na sajjase

अप्सर अप्सरसाम् श्रेष्ठा विख्याता पुंजिकस्थला
अंजना इति परिख्याता पत्नी केसरिणो हरेः

apsara apsarasām śreṣṭhā vikhyātā puṃjikasthalā
aṃjanā iti parikhyātā patnī kesariṇo hareḥ

विख्याता त्रिषु लोकेषु रूपेणा अप्रतिमा भुवि
अभिशापात् अभूत् तात कपित्वे काम रूपिणी

vikhyātā triṣu lokeṣu rūpeṇā apratimā bhuvi
abhiśāpāt abhūt tāta kapitve kāma rūpiṇī

दुहिता वानर इन्द्रस्य कुंजरस्य महात्मनः
मानुषम् विग्रहम् कृत्वा रूप यौवन शालिनी

duhitā vānara indrasya kuṃjarasya mahātmanaḥ
mānuṣam vigraham kṛtvā rūpa yauvana śālinī

तस्या वस्त्रम् विशालाक्ष्याः पीतम् रक्त दशम् शुभम्
स्थितायाः पर्वतस्य अग्रे मारुतो अपहरत् शनैः

tasyā vastram viśālākṣyāḥ pītam rakta daśam śubham
sthitāyāḥ parvatasya agre māruto apaharat śanaiḥ

स ददर्श ततः तस्या वृत्तौ ऊरू सुसंहतौ
स्तनौ च पीनौ सहितौ सुजातम् चारु च आननम्

sa dadarśa tataḥ tasyā vṛttau ūrū susaṃhatau
stanau ca pīnau sahitau sujātam cāru ca ānanam

ताम् बलात् आयत श्रोणीम् तनु मध्याम् यशस्विनीम्
दृष्ट्वा एव शुभ सर्वान्गीम् पवनः काम मोहितः

tām balāt āyata śroṇīm tanu madhyām yaśasvinīm
dṛṣṭvā eva śubha sarvāngīm pavanaḥ kāma mohitaḥ

स ताम् भुजाभ्याम् दीर्घाभ्याम् पर्यष्वजत मारुतः
मन्मथ आविष्ट सर्वान्गो गत आत्मा ताम् अनिन्दिताम्

sa tām bhujābhyām dīrghābhyām paryaṣvajata mārutaḥ
manmatha āviṣṭa sarvāngo gata ātmā tām aninditām

सा तु तत्र एव संभ्रांता सुवृत्ता वाक्यम् अब्रवीत्
एक पत्नी व्रतम् इदम् को नाशयितुम् इच्छति

sā tu tatra eva saṃbhrāṃtā suvṛttā vākyam abravīt
eka patnī vratam idam ko nāśayitum icchati

अंजनाया वचः श्रुत्वा मारुतः प्रत्यभाषत
न त्वाम् हिंसामि सुश्रोणि मा भूत् ते मनसोइ भयम्

aṃjanāyā vacaḥ śrutvā mārutaḥ pratyabhāṣata
na tvām hiṃsāmi suśroṇi mā bhūt te manasoi bhayam

मनसा अस्मि गतो यत् त्वाम् परिष्वज्य यशस्विनि
वीर्यवान् बुद्धि संपन्नः पुत्रः तव भविष्यति

manasā asmi gato yat tvām pariṣvajya yaśasvini
vīryavān buddhi saṃpannaḥ putraḥ tava bhaviṣyati

महासात्त्वो महातेज महाबल पराक्रमः
लंघने प्लवने चैव भविष्यति मया समः

mahāsāttvo mahāteja mahābala parākramaḥ
laṃghane plavane caiva bhaviṣyati mayā samaḥ

एवम् उक्ता ततः तुष्टा जननी ते महाकपेः
गुहायाम् त्वाम् महाबाहो प्रजज्ञे प्लवगर्षभ

evam uktā tataḥ tuṣṭā jananī te mahākapeḥ
guhāyām tvām mahābāho prajajñe plavagarṣabha

अभ्युत्थितम् ततः सूर्यम् बालो दृष्ट्वा महा वने
फलंचेतिजिघृक्षुस्त्वमुत्प्लुत्याभ्युत्पतोदिवम् यद्वा
फलम् च इति जिघृक्षुः त्वम् उत्प्लुत्य अभिउत्पतो दिवम्

abhyutthitam tataḥ sūryam bālo dṛṣṭvā mahā vane
phalaṃcetijighṛkṣustvamutplutyābhyutpatodivam - yadvā -
phalam ca iti jighṛkṣuḥ tvam utplutya abhiutpato divam

शतानि त्रीणि गत्वा अथ योजनानाम् महाकपे
तेजसा तस्य निर्धूतो न विषादम् ततो गतः

śatāni trīṇi gatvā atha yojanānām mahākape
tejasā tasya nirdhūto na viṣādam tato gataḥ

त्वाम् अपि उपगतम् तूर्णम् अंतरीक्षम् महाकपे
क्षिप्तम् इन्द्रेण ते वज्रम् कोप आविष्टेन तेजसा

tvām api upagatam tūrṇam aṃtarīkṣam mahākape
kṣiptam indreṇa te vajram kopa āviṣṭena tejasā

तदा शैलाग्र शिखरे वामो हनुर् अभज्यत
ततो हि नाम धेयम् ते हनुमान् इति कीर्तितम्

tadā śailāgra śikhare vāmo hanur abhajyata
tato hi nāma dheyam te hanumān iti kīrtitam

ततः त्वाम् निहतम् दृष्ट्वा वायुः गन्ध वहः स्वयम्
त्रैलोक्यम् भृश संक्रुद्धो न ववौ वै प्रभंजनः

tataḥ tvām nihatam dṛṣṭvā vāyuḥ gandha vahaḥ svayam
trailokyam bhṛśa saṃkruddho na vavau vai prabhaṃjanaḥ

संभ्रांताः च सुराः सर्वे त्रैलोक्ये क्षुभिते सति
प्रसादयन्ति संक्रुद्धम् मारुतम् भुवनेश्वराः

saṃbhrāṃtāḥ ca surāḥ sarve trailokye kṣubhite sati
prasādayanti saṃkruddham mārutam bhuvaneśvarāḥ

प्रसादिते च पवने ब्रह्मा तुभ्यम् वरम् ददौ
अशस्त्र वध्यताम् तात समरे सत्य विक्रम

prasādite ca pavane brahmā tubhyam varam dadau
aśastra vadhyatām tāta samare satya vikrama

वज्रस्य च निपातेन विरुजम् त्वाम् समीक्ष्य च
सहस्र नेत्रः प्रीत आत्मा ददौ ते वरम् उत्तमम्

vajrasya ca nipātena virujam tvām samīkṣya ca
sahasra netraḥ prīta ātmā dadau te varam uttamam

स त्वम् केसरिणः पुत्रः क्षेत्रजो भीम विक्रमः

sa tvam kesariṇaḥ putraḥ kṣetrajo bhīma vikramaḥ

वयम् अद्य गत प्राणा भवान् अस्मासु सांप्रतम्
दाक्ष्य विक्रम संपन्नः कपि राज इव अपरः

vayam adya gata prāṇā bhavān asmāsu sāṃpratam
dākṣya vikrama saṃpannaḥ kapi rāja iva aparaḥ

त्रिविक्रमे मया तात स शैल वन कानना
त्रिः सप्त कृत्वः पृथिवी परिक्रान्ता प्रदक्षिणम्

trivikrame mayā tāta sa śaila vana kānanā
triḥ sapta kṛtvaḥ pṛthivī parikrāntā pradakṣiṇam

तथा च ओषधयो अस्माभिः संचिता देव शासनात्
निर्मथ्यम् अमृतम् याभिः तदा तदानीम् नो महत् बलम्

tathā ca oṣadhayo asmābhiḥ saṃcitā deva śāsanāt
nirmathyam amṛtam yābhiḥ tadā tadānīm no mahat balam

स इदानीम् अहम् वृद्धः परिहीन पराक्रमः
साम्प्रतम् कालम् अस्माकम् भवान् सर्व गुण अन्वितः

sa idānīm aham vṛddhaḥ parihīna parākramaḥ
sāmpratam kālam asmākam bhavān sarva guṇa anvitaḥ

तत् विजृंभस्व विक्रांतः प्लवताम् उत्तमो हि असि
त्वत् वीर्यम् द्रष्टु कामा इयम् सर्वा वानर वाहिनी

tat vijṛṃbhasva vikrāṃtaḥ plavatām uttamo hi asi
tvat vīryam draṣṭu kāmā iyam sarvā vānara vāhinī

उत्तिष्ठ हरि शार्दूल लंघयस्व महा अर्णवम्
परा हि सर्व भूतानाम् हनुमन् या गतिः तव

uttiṣṭha hari śārdūla laṃghayasva mahā arṇavam
parā hi sarva bhūtānām hanuman yā gatiḥ tava

विषाण्णा हरयः सर्वे हनुमन् किम् उपेक्षसे
विक्रमस्व महावेग विष्णुः त्रीन् विक्रमान् इव

viṣāṇṇā harayaḥ sarve hanuman kim upekṣase
vikramasva mahāvega viṣṇuḥ trīn vikramān iva

इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये किष्किन्ध काण्डे षट् षष्टितमः सर्गः

iti vālmīki rāmāyaṇe ādi kāvye kiṣkindha kāṇḍe ṣaṭ ṣaṣṭitamaḥ sargaḥ