एतत् श्रुत्वा रहः सूतो राजानम् इदम् अब्रवीत्
श्रूयताम् तत् पुरा वृत्तम् पुराणे च मया श्रुतम्

etat śrutvā rahaḥ sūto rājānam idam abravīt
śrūyatām tat purā vṛttam purāṇe ca mayā śrutam

ऋत्विग्भिः उपदिष्टो।अयम् पुरा वृत्तो मया श्रुतः
सनत्कुमारो भगवान् पूर्वम् कथितवान् कथाम्

ṛtvigbhiḥ upadiṣṭo|ayam purā vṛtto mayā śrutaḥ
sanatkumāro bhagavān pūrvam kathitavān kathām

काश्यपस्य च पुत्रो।अस्ति विभाण्डक इति श्रुतः

kāśyapasya ca putro|asti vibhāṇḍaka iti śrutaḥ

ओर्

or

लोकेषु प्रथितम् राजन् विप्रैः च कथितम् सदा
तस्य एवम् वर्तमानस्य कालः समभिवर्तत

lokeṣu prathitam rājan vipraiḥ ca kathitam sadā
tasya evam vartamānasya kālaḥ samabhivartata

अग्निम् शुश्रूषमाणस्य पितरम् च यशस्विनम्
एतस्मिन् एव काले तु रोमपादः प्रतापवान्

agnim śuśrūṣamāṇasya pitaram ca yaśasvinam
etasmin eva kāle tu romapādaḥ pratāpavān

तस्य व्यतिक्रमात् राज्ञो भविष्यति सुदारुणा

tasya vyatikramāt rājño bhaviṣyati sudāruṇā

अनावृष्ट्याम् तु वृत्तायाम् राजा दुःख समन्वितः

anāvṛṣṭyām tu vṛttāyām rājā duḥkha samanvitaḥ

भवन्तः श्रुत कर्माणो लोक चारित्र वेदिनः

bhavantaḥ śruta karmāṇo loka cāritra vedinaḥ

इति उक्ताः ते ततो राज्ञा सर्वे ब्राह्मण सत्तमाः

iti uktāḥ te tato rājñā sarve brāhmaṇa sattamāḥ

आनाय्य तु महीपाल ऋश्यशृङ्गम् सुसत्कृतम्
विभाण्डक सुतम् राजन् ब्राह्मणम् वेद पारगम्
प्रयच्छ कन्याम् शान्ताम् वै विधिना सुसमाहितः

ānāyya tu mahīpāla ṛśyaśṛṅgam susatkṛtam
vibhāṇḍaka sutam rājan brāhmaṇam veda pāragam
prayaccha kanyām śāntām vai vidhinā susamāhitaḥ

तेषाम् तु वचनम् श्रुत्वा राजा चिन्ताम् प्रपत्स्यते
केन उपायेन वै शक्यम् इह आनेतुम् स वीर्यवान्

teṣām tu vacanam śrutvā rājā cintām prapatsyate
kena upāyena vai śakyam iha ānetum sa vīryavān

ततो राजा विनिश्चित्य सह मंत्रिभिः आत्मवान्
पुरोहितम् अमात्याम् च प्रेषयिष्यति सत्कृतान्

tato rājā viniścitya saha maṃtribhiḥ ātmavān
purohitam amātyām ca preṣayiṣyati satkṛtān

ते तु राज्ञो वचः श्रुत्वा व्यथिता विनत आननाः
न गच्छेम ऋषेः भीता अनुनेष्यन्ति तम् नृपम्

te tu rājño vacaḥ śrutvā vyathitā vinata ānanāḥ
na gacchema ṛṣeḥ bhītā anuneṣyanti tam nṛpam

वक्ष्ष्यन्ति चिंतयित्वा ते तस्य उपायाम् च तान् क्षमान्
आनेष्यामो वयम् विप्रम् न च दोषो भविष्यति

vakṣṣyanti ciṃtayitvā te tasya upāyām ca tān kṣamān
āneṣyāmo vayam vipram na ca doṣo bhaviṣyati

एवम् अङ्गाधिपेन एव गणिकाभिः ऋषेः सुतः
आनीतो।अवर्षयत् देव शान्ता च अस्मै प्रदीयते

evam aṅgādhipena eva gaṇikābhiḥ ṛṣeḥ sutaḥ
ānīto|avarṣayat deva śāntā ca asmai pradīyate

ऋष्यशृङ्गः तु जामाता पुत्रान् तव विधास्यति
सनत्कुमार कथितम् एतावत् व्याहृतम् मया

ṛṣyaśṛṅgaḥ tu jāmātā putrān tava vidhāsyati
sanatkumāra kathitam etāvat vyāhṛtam mayā

इति वल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बाल काण्डे नवमः सर्गः

iti valmīki rāmāyaṇe ādi kāvye bāla kāṇḍe navamaḥ sargaḥ