ततः प्रभाते विमले कृत कर्मा नराधिपः
विश्ह्वामित्रम् महात्मानम् आजुहाव स राघवम्

tataḥ prabhāte vimale kṛta karmā narādhipaḥ
viśhvāmitram mahātmānam ājuhāva sa rāghavam

तम् अर्छयित्वा धर्माअत्मा श्हास्त्र दृष्ह्टेन कर्मणा
राघवौ छ महात्मानौ तदा वाक्यम् उवाछ ह

tam archayitvā dharmāatmā śhāstra dṛṣhṭena karmaṇā
rāghavau cha mahātmānau tadā vākyam uvācha ha

भगवन् स्वागतम् ते अस्तु किम् करोमि तव अनघ
भवान् आज्ञापयतु माम् आज्ञाप्यो भवता हि अहम्

bhagavan svāgatam te astu kim karomi tava anagha
bhavān ājñāpayatu mām ājñāpyo bhavatā hi aham

एवम् उक्तः स धर्मात्मा जनकेन महात्मना
प्रत्युवाछ मुनिर् वीरम् वाक्यम् वाक्य विश्हारदः

evam uktaḥ sa dharmātmā janakena mahātmanā
pratyuvācha munir vīram vākyam vākya viśhāradaḥ

पुत्रौ दश्हरथस्य इमौ क्ष्हत्रियौ लोक विश्ह्रुतौ
द्रष्ह्टु कामौ धनुः श्ह्रेष्ह्ठम् यत् एतत् त्वयि तिष्ह्ठति

putrau daśharathasya imau kṣhatriyau loka viśhrutau
draṣhṭu kāmau dhanuḥ śhreṣhṭham yat etat tvayi tiṣhṭhati

एतत् दर्श्हय भद्रम् ते कृत कामौ नृप आत्मजौ
दर्श्हनात् अस्य धनुष्हो यथा इष्ह्टम् प्रतियास्यतः

etat darśhaya bhadram te kṛta kāmau nṛpa ātmajau
darśhanāt asya dhanuṣho yathā iṣhṭam pratiyāsyataḥ

एवम् उक्तः तु जनकः प्रत्युवाछ महामुनिम्
श्ह्रूयताम् अस्य धनुष्हो यत् अर्थम् इह तिष्ह्ठति

evam uktaḥ tu janakaḥ pratyuvācha mahāmunim
śhrūyatām asya dhanuṣho yat artham iha tiṣhṭhati

देवरात इति ख्यातो निमेः ज्येष्ह्ठो मही पतिः
न्यासो अयम् तस्य भगवन् हस्ते दत्तो महात्मना

devarāta iti khyāto nimeḥ jyeṣhṭho mahī patiḥ
nyāso ayam tasya bhagavan haste datto mahātmanā

दक्ष्ह यज्ञ वधे पूर्वम् धनुः आयंय वीर्यवान्
रुद्रः तु त्रिदश्हान् रोष्हात् स लीलम् इदम् अब्रवीत्

dakṣha yajña vadhe pūrvam dhanuḥ āyaṃya vīryavān
rudraḥ tu tridaśhān roṣhāt sa līlam idam abravīt

यस्मात् भाग अर्थिनो भागान् न अकल्पयत मे सुराः
वर अंगानि महाअर्हाणि धनुष्हा श्हातयामि वः

yasmāt bhāga arthino bhāgān na akalpayata me surāḥ
vara aṃgāni mahāarhāṇi dhanuṣhā śhātayāmi vaḥ

ततो विमनसः सर्वे देवा वै मुनिपुंगव
प्रसादयन्ति देवेश्हम् तेष्हाम् प्रीतो अभवत् भवः

tato vimanasaḥ sarve devā vai munipuṃgava
prasādayanti deveśham teṣhām prīto abhavat bhavaḥ

प्रीति युक्तः तु सर्वेष्हाम् ददौ तेष्हाम् महात्मनाम्
तत् एतत् देवदेवस्य धनू रत्नम् महात्मनः

prīti yuktaḥ tu sarveṣhām dadau teṣhām mahātmanām
tat etat devadevasya dhanū ratnam mahātmanaḥ

अथ मे कृष्हतः क्ष्हेत्रम् लांगलात् उत्थिता मम

atha me kṛṣhataḥ kṣhetram lāṃgalāt utthitā mama

भू तलात् उत्थिता सा तु व्यवर्धत मम आत्मजा

bhū talāt utthitā sā tu vyavardhata mama ātmajā

भूतलात् उत्थिताम् ताम् तु वर्धमानाम् मम आत्मजाम्

bhūtalāt utthitām tām tu vardhamānām mama ātmajām

तेष्हाम् वरयताम् कन्याम् सर्वेष्हाम् पृथिवीक्ष्हिताम्

teṣhām varayatām kanyām sarveṣhām pṛthivīkṣhitām

ततः सर्वे नृपतयः समेत्य मुनिपुंगव

tataḥ sarve nṛpatayaḥ sametya munipuṃgava

तेष्हाम् जिज्ञासमानानाम् श्हैवम् धनुः उपाहृतम्

teṣhām jijñāsamānānām śhaivam dhanuḥ upāhṛtam

तेष्हाम् वीर्यवताम् वीर्यम् अल्पम् ज्ञात्वा महामुने

teṣhām vīryavatām vīryam alpam jñātvā mahāmune

ततः परम कोपेन राजानो मुनिपुंगव

tataḥ parama kopena rājāno munipuṃgava

आत्मानम् अवधूतम् ते विज्ञाय मुनिपुंगव

ātmānam avadhūtam te vijñāya munipuṃgava

ततः संवत्सरे पूर्णे क्ष्हयम् यातानि सर्वश्हः

tataḥ saṃvatsare pūrṇe kṣhayam yātāni sarvaśhaḥ

ततो देव गणान् सर्वान् तपसा अहम् प्रसादयम्

tato deva gaṇān sarvān tapasā aham prasādayam

ततो भग्ना नृपतयो हन्यमाना दिश्हो ययुः

tato bhagnā nṛpatayo hanyamānā diśho yayuḥ

तत् एतत् मुनिश्हार्दूल धनुः परम भास्वरम्

tat etat muniśhārdūla dhanuḥ parama bhāsvaram

इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बाल काण्डे ष्हट् ष्हष्ह्टितमः सर्गः

iti vālmīki rāmāyaṇe ādi kāvye bāla kāṇḍe ṣhaṭ ṣhaṣhṭitamaḥ sargaḥ