ततः तान् आकुलान् दृष्ह्ट्वा विश्ह्वामित्र अस्त्र मोहितान्
वसिष्ह्ठः छोदयामास काम धुक् सृज योगतः

tataḥ tān ākulān dṛṣhṭvā viśhvāmitra astra mohitān
vasiṣhṭhaḥ chodayāmāsa kāma dhuk sṛja yogataḥ

तस्या हुंकारतो जाताः कांबोजा रवि सन्निभाः
ऊधसः तु अथ संजाताः पह्लवाः श्हस्त्र पाणयः

tasyā huṃkārato jātāḥ kāṃbojā ravi sannibhāḥ
ūdhasaḥ tu atha saṃjātāḥ pahlavāḥ śhastra pāṇayaḥ

तैः तत् निष्हूदितम् सैन्यम् विश्ह्वमित्रस्य तत् क्ष्हणात्
स पदाति गजम् स अश्ह्वम् स रथम् रघुनंदन

taiḥ tat niṣhūditam sainyam viśhvamitrasya tat kṣhaṇāt
sa padāti gajam sa aśhvam sa ratham raghunaṃdana

दृष्ह्ट्वा निष्हूदितम् सैन्यम् वसिष्ह्ठेन महात्मना
विश्ह्वामित्र सुतानाम् तु श्हतम् नाना विध आयुधम्

dṛṣhṭvā niṣhūditam sainyam vasiṣhṭhena mahātmanā
viśhvāmitra sutānām tu śhatam nānā vidha āyudham

ते स अश्ह्व रथ पादाता वसिष्ह्ठेन महात्मना
भस्मी कृता मुहूर्तेन विश्ह्वामित्र सुताः तदा

te sa aśhva ratha pādātā vasiṣhṭhena mahātmanā
bhasmī kṛtā muhūrtena viśhvāmitra sutāḥ tadā

दृष्ह्ट्वा विनाश्हितान् पुत्रान् बलम् छ सुमहा यश्हाः
स व्रीडः छिंतया आविष्ह्टो विश्ह्वामित्रो अभवत् तदा

dṛṣhṭvā vināśhitān putrān balam cha sumahā yaśhāḥ
sa vrīḍaḥ chiṃtayā āviṣhṭo viśhvāmitro abhavat tadā

समुद्र इव निर्वेगो भग्न दंष्ह्ट्र इव उरगः
उपरक्त इव आदित्यः सद्यो निष्ह्प्रभताम् गतः

samudra iva nirvego bhagna daṃṣhṭra iva uragaḥ
uparakta iva ādityaḥ sadyo niṣhprabhatām gataḥ

हत सर्व बल उत्साहो निर्वेदम् समपद्यत

hata sarva bala utsāho nirvedam samapadyata

स गत्वा हिमवत् पार्श्ह्वम् किंनर उरग सेवितम्
महादेव प्रसाद अर्थम् तपः तेपे महातपाः

sa gatvā himavat pārśhvam kiṃnara uraga sevitam
mahādeva prasāda artham tapaḥ tepe mahātapāḥ

केनछित् तु अथ कालेन देवेश्हो वृष्हभ ध्वजः
दर्श्हयामास वरदो विश्ह्वामित्रम् महामुनिम्

kenachit tu atha kālena deveśho vṛṣhabha dhvajaḥ
darśhayāmāsa varado viśhvāmitram mahāmunim

किम् अर्थम् तप्यसे राजन् ब्रूहि यत् ते विवक्ष्हितम्
वरदो अस्मि वरो यः ते कांक्ष्हितः सो अभिधीयताम्

kim artham tapyase rājan brūhi yat te vivakṣhitam
varado asmi varo yaḥ te kāṃkṣhitaḥ so abhidhīyatām

एवम् उक्तः तु देवेन विश्ह्वामित्रो महातपाः
प्रणिपत्य महादेवम् विश्ह्वामित्रो अब्रवीत् इदम्

evam uktaḥ tu devena viśhvāmitro mahātapāḥ
praṇipatya mahādevam viśhvāmitro abravīt idam

यदि तुष्ह्टो महादेव धनुर् वेदो मम अनघ
सा अंग उप अंग उपनिष्हदः स रहस्यः प्रदीयताम्

yadi tuṣhṭo mahādeva dhanur vedo mama anagha
sā aṃga upa aṃga upaniṣhadaḥ sa rahasyaḥ pradīyatām

यानि देवेष्हु छ अस्त्राणि दानवेष्हु महर्ष्हिष्हु
गंधर्व यक्ष्ह रक्ष्हस्सु प्रतिभांतु मम अनघ

yāni deveṣhu cha astrāṇi dānaveṣhu maharṣhiṣhu
gaṃdharva yakṣha rakṣhassu pratibhāṃtu mama anagha

एवम् अस्तु इति देवेश्हो वाक्यम् उक्त्वा गतः तदा

evam astu iti deveśho vākyam uktvā gataḥ tadā

प्राप्य छ अस्त्राणि देवेश्हात् विश्ह्वामित्रो महाबलः
दर्पेण महता युक्तो दर्पपूर्णो अभवत् तदा

prāpya cha astrāṇi deveśhāt viśhvāmitro mahābalaḥ
darpeṇa mahatā yukto darpapūrṇo abhavat tadā

विवर्धमानो वीर्येण समुद्र इव पर्वणि
हतम् मेने तदा राम वसिष्ह्ठम् ऋष्हि सत्तमम्

vivardhamāno vīryeṇa samudra iva parvaṇi
hatam mene tadā rāma vasiṣhṭham ṛṣhi sattamam

ततो गत्वा आश्ह्रमपदम् मुमोछ अस्त्राणि पार्थिवः
यैः तत् तपो वनम् सर्वम् निर्दग्धम् छ अस्त्र तेजसा

tato gatvā āśhramapadam mumocha astrāṇi pārthivaḥ
yaiḥ tat tapo vanam sarvam nirdagdham cha astra tejasā

उदीर्यमाणम् अस्त्रम् तत् विश्ह्वामित्रस्य धीमतः
दृष्ह्ट्वा विप्रद्रुता भीता मुनयः श्हतश्हो दिश्हः

udīryamāṇam astram tat viśhvāmitrasya dhīmataḥ
dṛṣhṭvā vipradrutā bhītā munayaḥ śhataśho diśhaḥ

वसिष्ह्ठस्य छ ये श्हिष्ह्याः ये छ वै मृग पक्ष्हिणः
विद्रवन्ति भयात् भीता नाना दिक्भ्यः सहस्रश्हः

vasiṣhṭhasya cha ye śhiṣhyāḥ ye cha vai mṛga pakṣhiṇaḥ
vidravanti bhayāt bhītā nānā dikbhyaḥ sahasraśhaḥ

वसिष्ह्ठस्य आश्ह्रमपदम् श्हून्यम् आसीत् महात्मनः
मुहूर्तम् इव निःश्हब्दम् आसीत् ईरिण संनिभम्

vasiṣhṭhasya āśhramapadam śhūnyam āsīt mahātmanaḥ
muhūrtam iva niḥśhabdam āsīt īriṇa saṃnibham

वदतो वै वसिष्ह्ठस्य मा भै इति मुहुर्मुहुः
नाश्हयामि अद्य गाधेयम् नीहारम् इव भास्करः

vadato vai vasiṣhṭhasya mā bhai iti muhurmuhuḥ
nāśhayāmi adya gādheyam nīhāram iva bhāskaraḥ

एवम् उक्त्वा महातेजा वसिष्ह्ठो जपताम् वरः
विश्ह्वामित्रम् तदा वाक्यम् स रोष्हम् इदम् अब्रवीत्

evam uktvā mahātejā vasiṣhṭho japatām varaḥ
viśhvāmitram tadā vākyam sa roṣham idam abravīt

आश्ह्रमम् छिर संवृद्धम् यत् विनाश्हितवान् असि
दुराछारो हि यत् मूढ तस्मात् त्वम् न भविष्ह्यसि

āśhramam chira saṃvṛddham yat vināśhitavān asi
durāchāro hi yat mūḍha tasmāt tvam na bhaviṣhyasi

इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बाल काण्डे पंछ पंछाश्हः सर्गः

iti vālmīki rāmāyaṇe ādi kāvye bāla kāṇḍe paṃcha paṃchāśhaḥ sargaḥ