अथ ताम् रजनीम् तत्र कृतार्थौ राम लक्षणौ
ऊषतुर् मुदितौ वीरौ प्रहृष्टेन अंतरात्मना

atha tām rajanīm tatra kṛtārthau rāma lakṣaṇau
ūṣatur muditau vīrau prahṛṣṭena aṃtarātmanā

प्रभातायाम् तु शर्वर्याम् कृत पौर्व अह्णिक क्रियौ
विश्वामित्रम् ऋषीम् च अन्यान् सहितौ अभिजग्मतुः

prabhātāyām tu śarvaryām kṛta paurva ahṇika kriyau
viśvāmitram ṛṣīm ca anyān sahitau abhijagmatuḥ

अभिवाद्य मुनि श्रेष्ठम् ज्वलंतम् इव पावकम्
ऊचतुर् परमोदारम् वाक्यम् मधुर भाषिणौ

abhivādya muni śreṣṭham jvalaṃtam iva pāvakam
ūcatur paramodāram vākyam madhura bhāṣiṇau

इमौ स्म मुनि शार्दूल किंकरौ समुपस्थितौ
आज्ञापय मुनिश्रेष्ठ शासनम् करवाव किम्

imau sma muni śārdūla kiṃkarau samupasthitau
ājñāpaya muniśreṣṭha śāsanam karavāva kim

एवम् उक्ते तयोः वाक्यम् सर्व एव महर्षयः
विश्वामित्रम् पुरस्कृत्य रामम् वचनम् अब्रुवन्

evam ukte tayoḥ vākyam sarva eva maharṣayaḥ
viśvāmitram puraskṛtya rāmam vacanam abruvan

मैथिलस्य नरश्रेष्ठ जनकस्य भविष्यति
यज्नः परम धर्मिष्ठः तत्र यास्यामहे वयम्

maithilasya naraśreṣṭha janakasya bhaviṣyati
yajnaḥ parama dharmiṣṭhaḥ tatra yāsyāmahe vayam

त्वम् चैव नरशार्दूल सह अस्माभिर् गमिष्यसि
अद्भुतम् च धनू रत्नम् तत्र त्वम् द्रष्टुम् अर्हसि

tvam caiva naraśārdūla saha asmābhir gamiṣyasi
adbhutam ca dhanū ratnam tatra tvam draṣṭum arhasi

तद्धि पूर्वम् नरश्रेष्ठ दत्तम् सदसि दैवतैः
अप्रमेय बलम् घोरम् मखे परम भास्वरम्

taddhi pūrvam naraśreṣṭha dattam sadasi daivataiḥ
aprameya balam ghoram makhe parama bhāsvaram

न अस्य देवा न गंधर्वा न असुरा न च राक्षसाः
कर्तुम् आरोपणम् शक्ता न कथंचन मानुषाः

na asya devā na gaṃdharvā na asurā na ca rākṣasāḥ
kartum āropaṇam śaktā na kathaṃcana mānuṣāḥ

धनुषस्य तस्य वीर्यम् हि जिज्ञासन्तो महीक्षितः
न शेकुर् आरोपयितुम् राजपुत्रा महाबलाः

dhanuṣasya tasya vīryam hi jijñāsanto mahīkṣitaḥ
na śekur āropayitum rājaputrā mahābalāḥ

तद् धनुर् नरशार्दूल मैथिलस्य महात्मनः
तत्र द्रक्ष्यसि काकुत्स्थ यज्ञम् च परम अद्भुतम्

tad dhanur naraśārdūla maithilasya mahātmanaḥ
tatra drakṣyasi kākutstha yajñam ca parama adbhutam

तद्धि यज्ञ फलम् तेन मैथिलेन उत्तमम् धनुः
याचितम् नर शार्दूल सुनाभम् सर्व दैवतैः

taddhi yajña phalam tena maithilena uttamam dhanuḥ
yācitam nara śārdūla sunābham sarva daivataiḥ

आयागभूतम् नृपतेः तस्य वेश्मनि राघव
अर्चितम् विविधैः गन्धैः धूपैः च अगुरु गंध्भिः

āyāgabhūtam nṛpateḥ tasya veśmani rāghava
arcitam vividhaiḥ gandhaiḥ dhūpaiḥ ca aguru gaṃdhbhiḥ

एवम् उक्त्वा मुनिवरः प्रस्थानम् अकरोत् तदा
स ऋषि संघः स काकुत्स्थ आमंत्र्य वन देवताः

evam uktvā munivaraḥ prasthānam akarot tadā
sa ṛṣi saṃghaḥ sa kākutstha āmaṃtrya vana devatāḥ

स्वस्ति वो अस्तु गमिष्यामि सिद्धः सिद्ध आश्रमात् अहम्
उत्तरे जाह्नवी तीरे हिमवंतम् शिलोच्चयम्

svasti vo astu gamiṣyāmi siddhaḥ siddha āśramāt aham
uttare jāhnavī tīre himavaṃtam śiloccayam

इति उक्त्वा मुनिशार्दूलः कौशिकः स तपोधनः
उत्तराम् दिशम् उद्दिश्य प्रस्थातुम् उपचक्रमे

iti uktvā muniśārdūlaḥ kauśikaḥ sa tapodhanaḥ
uttarām diśam uddiśya prasthātum upacakrame

तम् व्रजंतम् मुनिवरम् अन्वगात् अनुसारिणाम्
शकटी शत मात्रम् तु प्रयाणे ब्रह्म वादिनाम्

tam vrajaṃtam munivaram anvagāt anusāriṇām
śakaṭī śata mātram tu prayāṇe brahma vādinām

मृग पक्षि गणाः चैव सिद्ध आश्रम निवासिनः
अनुजग्मुर् महात्मानम् विश्वामित्रम् तपोधनम्

mṛga pakṣi gaṇāḥ caiva siddha āśrama nivāsinaḥ
anujagmur mahātmānam viśvāmitram tapodhanam

ते गत्वा दूरम् अध्वानम् लम्बमाने दिवाकरे

te gatvā dūram adhvānam lambamāne divākare

ते अस्तम् गते दिनकरे स्नात्वा हुत हुताशनाः

te astam gate dinakare snātvā huta hutāśanāḥ

रामो अपि सह सौमित्रिः मुनीम् तान् अभिपूज्य च

rāmo api saha saumitriḥ munīm tān abhipūjya ca

अथ रामो महातेजा विश्वामित्रम् तपोधनम्

atha rāmo mahātejā viśvāmitram tapodhanam

भगवन् कः नु अयम् देशः समृद्ध वन शोभितः

bhagavan kaḥ nu ayam deśaḥ samṛddha vana śobhitaḥ

इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बाल काण्डे एक त्रिंशः सर्गः

iti vālmīki rāmāyaṇe ādi kāvye bāla kāṇḍe eka triṃśaḥ sargaḥ