एवम् ब्रुवत्याम् सीतायाम् संरब्धः परुष अक्षरम्
ललाटे भ्रुकुटीम् कृत्वा रावणः प्रति उवाच ह

evam bruvatyām sītāyām saṃrabdhaḥ paruṣa akṣaram
lalāṭe bhrukuṭīm kṛtvā rāvaṇaḥ prati uvāca ha

भ्राता वैश्रवणस्य अहम् सापत्नो वरवर्णिनि
रावणो नाम भद्रम् ते दशग्रीवः प्रतापवान्

bhrātā vaiśravaṇasya aham sāpatno varavarṇini
rāvaṇo nāma bhadram te daśagrīvaḥ pratāpavān

यस्य देवाः स गंधर्वाः पिशाच पतग उरगाः
विद्रवन्ति भयात् भीता मृत्योः इव सदा प्रजाः

yasya devāḥ sa gaṃdharvāḥ piśāca pataga uragāḥ
vidravanti bhayāt bhītā mṛtyoḥ iva sadā prajāḥ

येन वैश्रवणो भ्राता वैमात्रः कारणांतरे
द्वन्द्वम् आसादितः क्रोधात् रणे विक्रम्य निर्जितः

yena vaiśravaṇo bhrātā vaimātraḥ kāraṇāṃtare
dvandvam āsāditaḥ krodhāt raṇe vikramya nirjitaḥ

मत् भय आर्तः परित्यज्य स्वम् अधिष्ठानम् ऋद्धिमत्
कैलासम् पर्वत श्रेष्ठम् अध्यास्ते नर वाहनः

mat bhaya ārtaḥ parityajya svam adhiṣṭhānam ṛddhimat
kailāsam parvata śreṣṭham adhyāste nara vāhanaḥ

यस्य तत् पुष्पकम् नाम विमानम् कामगम् शुभम्
वीर्याद् आवर्जितम् भद्रे येन यामि विहायसम्

yasya tat puṣpakam nāma vimānam kāmagam śubham
vīryād āvarjitam bhadre yena yāmi vihāyasam

मम संजात रोषस्य मुखम् दृष्ट्वा एव मैथिलि
विद्रवन्ति परित्रस्ताः सुराः शक्र पुरोगमाः

mama saṃjāta roṣasya mukham dṛṣṭvā eva maithili
vidravanti paritrastāḥ surāḥ śakra purogamāḥ

यत्र तिष्ठामि अहम् तत्र मारुतो वाति शन्कितः
तीव्र अंशुः शिशिर अंशुः च भयात् संपद्यते रविः

yatra tiṣṭhāmi aham tatra māruto vāti śankitaḥ
tīvra aṃśuḥ śiśira aṃśuḥ ca bhayāt saṃpadyate raviḥ

निष्कंप पत्राः तरवो नद्यः च स्तिमित उदकाः
भवन्ति यत्र तत्र अहम् तिष्ठामि च चरामि च

niṣkaṃpa patrāḥ taravo nadyaḥ ca stimita udakāḥ
bhavanti yatra tatra aham tiṣṭhāmi ca carāmi ca

मम पारे समुद्रस्य लंका नाम पुरी शुभा
संपूर्णा राक्षसैः घोरैः यथा इन्द्रस्य अमरावती

mama pāre samudrasya laṃkā nāma purī śubhā
saṃpūrṇā rākṣasaiḥ ghoraiḥ yathā indrasya amarāvatī

प्राकारेण परिक्षिप्ता पाण्डुरेण विराजिता
हेम कक्ष्या पुरी रम्या वैदूर्यमय तोरणा

prākāreṇa parikṣiptā pāṇḍureṇa virājitā
hema kakṣyā purī ramyā vaidūryamaya toraṇā

हस्ति अश्व रथ संभाधा तूर्य नाद विनादिता
सर्व काम फलैः वृक्षैः संकुल उद्यान भूषिता

hasti aśva ratha saṃbhādhā tūrya nāda vināditā
sarva kāma phalaiḥ vṛkṣaiḥ saṃkula udyāna bhūṣitā

तत्र त्वम् वस हे सीते राजपुत्रि मया सह
न स्मरिष्यसि नारीणाम् मानुषीणाम् मनस्विनि

tatra tvam vasa he sīte rājaputri mayā saha
na smariṣyasi nārīṇām mānuṣīṇām manasvini

भुंजाना मानुषान् भोगान् दिव्यान् च वरवर्णिनि
न स्मरिष्यसि रामस्य मानुषस्य गत आयुषः

bhuṃjānā mānuṣān bhogān divyān ca varavarṇini
na smariṣyasi rāmasya mānuṣasya gata āyuṣaḥ

स्थापयित्वा प्रियम् पुत्रम् राज्ञा दशरथेन यः
मन्द वीर्यः सुतो ज्येष्ठः ततः प्रस्थापितो वनम्

sthāpayitvā priyam putram rājñā daśarathena yaḥ
manda vīryaḥ suto jyeṣṭhaḥ tataḥ prasthāpito vanam

तेन किम् भ्रष्ट राज्येन रामेण गत चेतसा
करिष्यसि विशालाक्षि तापसेन तपस्विना

tena kim bhraṣṭa rājyena rāmeṇa gata cetasā
kariṣyasi viśālākṣi tāpasena tapasvinā

सर्व राक्षस भर्तारम् कामय कामात् स्वयम् आगतम्
न मन्मथ शर आविष्टम् प्रति आख्यातुम्
त्वम् अर्हसि

sarva rākṣasa bhartāram kāmaya - kāmāt - svayam āgatam
na manmatha śara āviṣṭam prati ākhyātum
tvam arhasi

प्रति आख्याय हि माम् भीरु परितापम् गमिष्यसि
चरणेन अभिहत्य इव पुरूरवसम् ऊर्वशी

prati ākhyāya hi mām bhīru paritāpam gamiṣyasi
caraṇena abhihatya iva purūravasam ūrvaśī

अंगुल्या न समो रामो मम युद्धे स मानुषः
तव भाग्येन् संप्राप्तम् भजस्व वरवर्णिनि

aṃgulyā na samo rāmo mama yuddhe sa mānuṣaḥ
tava bhāgyen saṃprāptam bhajasva varavarṇini

एवम् उक्ता तु वैदेही क्रुद्धा संरक्त लोचना
अब्रवीत् परुषम् वाक्यम् रहिते राक्षस अधिपम्

evam uktā tu vaidehī kruddhā saṃrakta locanā
abravīt paruṣam vākyam rahite rākṣasa adhipam

कथम् वैश्रवणम् देवम् सर्व देव नमस्कृतम्
भ्रातरम् व्यपदिश्य त्वम् अशुभम् कर्तुम् इच्छसि

katham vaiśravaṇam devam sarva deva namaskṛtam
bhrātaram vyapadiśya tvam aśubham kartum icchasi

अवश्यम् विनशिष्यन्ति सर्वे रावण राक्षसाः
येषाम् त्वम् कर्कशो राजा दुर्बुद्धिः अजित इन्द्रियः

avaśyam vinaśiṣyanti sarve rāvaṇa rākṣasāḥ
yeṣām tvam karkaśo rājā durbuddhiḥ ajita indriyaḥ

अपहृत्य शचीम् भार्याम् शक्यम् इन्द्रस्य जीवितुम्
न हि रामस्य भार्याम् माम् अपनीय अस्ति जीवितम्

apahṛtya śacīm bhāryām śakyam indrasya jīvitum
na hi rāmasya bhāryām mām apanīya asti jīvitam

इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये अरण्य काण्डे अष्ट चत्वारिंशः सर्गः

iti vālmīki rāmāyaṇe ādi kāvye araṇya kāṇḍe aṣṭa catvāriṃśaḥ sargaḥ