स प्रविश्य आश्रम पदम् लक्ष्मणो राघव अनुजः
अगस्त्य शिष्यम् आसाद्य वाक्यम् एतद् उवाच ह

sa praviśya āśrama padam lakṣmaṇo rāghava anujaḥ
agastya śiṣyam āsādya vākyam etad uvāca ha

राजा दशरथो नाम ज्येष्ठः तस्य सुतो बली
रामः प्राप्तो मुनिम् द्रष्टुम् भार्यया सह सीतया

rājā daśaratho nāma jyeṣṭhaḥ tasya suto balī
rāmaḥ prāpto munim draṣṭum bhāryayā saha sītayā

लक्ष्मणो नाम तस्य अहम् भ्राता तु अवरजो हितः
अनुकूलः च भक्तः च यदि ते श्रोत्रम् आगतः

lakṣmaṇo nāma tasya aham bhrātā tu avarajo hitaḥ
anukūlaḥ ca bhaktaḥ ca yadi te śrotram āgataḥ

ते वयम् वनम् अत्युग्रम् प्रविष्टाः पितृ शासनात्
द्रष्टुम् इच्छ्हामहे सर्वे भगवन्तम् निवेद्यताम्

te vayam vanam atyugram praviṣṭāḥ pitṛ śāsanāt
draṣṭum icchhāmahe sarve bhagavantam nivedyatām

तस्य तद् वचनम् श्रुत्वा लक्ष्मणस्य तपोधनः
तथा इति उक्त्वा अग्नि शरणम् प्रविवेश निवेदितुम्

tasya tad vacanam śrutvā lakṣmaṇasya tapodhanaḥ
tathā iti uktvā agni śaraṇam praviveśa niveditum

स प्रविश्य मुनिश्रेष्ठम् तपसा दुष्प्रधर्षणम्
कृत अंजलिः उवाच इदम् राम आगमनम् अञ्जसा

sa praviśya muniśreṣṭham tapasā duṣpradharṣaṇam
kṛta aṃjaliḥ uvāca idam rāma āgamanam añjasā

पुत्रौ दशरथस्य इमौ रामो लक्ष्मण एव च

putrau daśarathasya imau rāmo lakṣmaṇa eva ca

द्रष्टुम् भवन्तम् आयातौ शुश्रूषार्थम् अरिन्दमौ

draṣṭum bhavantam āyātau śuśrūṣārtham arindamau

ततः शिष्यात् उपश्रुत्य प्राप्तम् रामम् स लक्ष्मणम्

tataḥ śiṣyāt upaśrutya prāptam rāmam sa lakṣmaṇam

दिष्ट्या रामः चिरस्य अद्य द्रष्टुम् माम् समुपागतः

diṣṭyā rāmaḥ cirasya adya draṣṭum mām samupāgataḥ

गम्यताम् सत्कृतो रामः स भार्यः सह लक्ष्मणः

gamyatām satkṛto rāmaḥ sa bhāryaḥ saha lakṣmaṇaḥ

एवम् उक्तः तु मुनिना धर्मज्ञेन महात्मना

evam uktaḥ tu muninā dharmajñena mahātmanā

तदा निष्क्रम्य संभ्रान्तः शिष्यो लक्ष्मणम् अब्रवीत्

tadā niṣkramya saṃbhrāntaḥ śiṣyo lakṣmaṇam abravīt

ततो गत्वा आश्रम पदम् शिष्येण सह लक्ष्मणः

tato gatvā āśrama padam śiṣyeṇa saha lakṣmaṇaḥ

तम् शिष्यः प्रश्रितम् वाक्यम् अगस्त्य वचनम् ब्रुवन्

tam śiṣyaḥ praśritam vākyam agastya vacanam bruvan

प्रविवेश ततो रामः सीतया सह लक्ष्मणः

praviveśa tato rāmaḥ sītayā saha lakṣmaṇaḥ

स तत्र ब्रह्मणः स्थानम् अग्नेः स्थानम् तथैव च

sa tatra brahmaṇaḥ sthānam agneḥ sthānam tathaiva ca

ततः शिष्यैः परिवृतो मुनिर् अपि अभिनिष्पतत्

tataḥ śiṣyaiḥ parivṛto munir api abhiniṣpatat

अब्रवीत् वचनम् वीरो लक्ष्मणम् लक्ष्मिवर्धनम्

abravīt vacanam vīro lakṣmaṇam lakṣmivardhanam

एवम् उक्त्वा महाबाहुः अगस्त्यम् सूर्य वर्चसम्
जग्राह आपतत् तस्य पादौ च रघुनन्दन

evam uktvā mahābāhuḥ agastyam sūrya varcasam
jagrāha āpatat tasya pādau ca raghunandana

अभिवाद्य तु धर्मात्मा तस्थौ रामः कृतांजलिः
सीतया सह वैदेह्या तदा रामः स लक्ष्मणः

abhivādya tu dharmātmā tasthau rāmaḥ kṛtāṃjaliḥ
sītayā saha vaidehyā tadā rāmaḥ sa lakṣmaṇaḥ

प्रतिगृह्य च काकुत्स्थम् अर्चयित्वा आसन उदकैः
कुशल प्रश्नम् उक्त्वा च आस्यताम् इति सो।अब्रवीत्

pratigṛhya ca kākutstham arcayitvā āsana udakaiḥ
kuśala praśnam uktvā ca āsyatām iti so|abravīt

अग्निम् हुत्वा प्रदाय अर्घ्यम् अतिथिन् प्रतिपूज्य च
वानप्रस्थेन धर्मेण स तेषाम् भोजनम् ददौ

agnim hutvā pradāya arghyam atithin pratipūjya ca
vānaprasthena dharmeṇa sa teṣām bhojanam dadau

प्रथमम् च उपविश्य अथ धर्मज्ञो मुनिपुंगवः
उवाच रामम् आसीनम् प्रांजलिम् धर्मकोविदम्

prathamam ca upaviśya atha dharmajño munipuṃgavaḥ
uvāca rāmam āsīnam prāṃjalim dharmakovidam

अग्निम् हुत्वा प्रदाय अर्घ्यम् अतिथिम् प्रतिपूजयेत्
अन्यथा खलु काकुत्स्थ तपस्वी समुदाचरन्
दुःसाक्षी इव परे लोके स्वानि मांसानि भक्षयेत्

agnim hutvā pradāya arghyam atithim pratipūjayet
anyathā khalu kākutstha tapasvī samudācaran
duḥsākṣī iva pare loke svāni māṃsāni bhakṣayet

राजा सर्वस्य लोकस्य धर्मचारी महारथः
पूजनीयः च मान्यः च भवान् प्राप्तः प्रिय अतिथिः

rājā sarvasya lokasya dharmacārī mahārathaḥ
pūjanīyaḥ ca mānyaḥ ca bhavān prāptaḥ priya atithiḥ

एवम् उक्त्वा फलैः मूलैः पुष्पैः च अन्यैः च राघवम्
पूजयित्वा यथा कामम् ततो अगस्त्यः तम् अब्रवीत्

evam uktvā phalaiḥ mūlaiḥ puṣpaiḥ ca anyaiḥ ca rāghavam
pūjayitvā yathā kāmam tato agastyaḥ tam abravīt

इदम् दिव्यम् महत् चापम् हेम वज्र विभूषितम्
वैष्णवम् पुरुषव्याघ्र निर्मितम् विश्वकर्मणा

idam divyam mahat cāpam hema vajra vibhūṣitam
vaiṣṇavam puruṣavyāghra nirmitam viśvakarmaṇā

दत्तो मम महेन्द्रेण तूणी च अक्षय सायकौ

datto mama mahendreṇa tūṇī ca akṣaya sāyakau

अनेन धनुषा राम हत्वा संख्ये महासुरान्
आजहार श्रियम् दीप्ताम् पुरा विष्णुर् दिव ओकसाम्

anena dhanuṣā rāma hatvā saṃkhye mahāsurān
ājahāra śriyam dīptām purā viṣṇur diva okasām

तत् धनुः तौ च तूणि च शरम् खड्गम् च मानद
जयाय प्रतिगृह्णीष्व वज्रम् वज्रधरो यथा

tat dhanuḥ tau ca tūṇi ca śaram khaḍgam ca mānada
jayāya pratigṛhṇīṣva vajram vajradharo yathā

इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये अरण्य काण्डे द्वादशः सर्गः

iti vālmīki rāmāyaṇe ādi kāvye araṇya kāṇḍe dvādaśaḥ sargaḥ