तपो बल हतान् ज्ञात्वा वासिष्ह्ठान् स महोदयान्
ऋष्हि मध्ये महातेजा विह्वामित्रो अभ्यभाष्हत

tapo bala hatān jñātvā vāsiṣhṭhān sa mahodayān
ṛṣhi madhye mahātejā vihvāmitro abhyabhāṣhata

अयम् इक्ष्ह्वाकु दायादः त्रिश्हंकुः इति विश्ह्रुतः
धर्मिष्ह्ठः छ वदान्यः छ माम् छैव श्हरणम्
गतः

ayam ikṣhvāku dāyādaḥ triśhaṃkuḥ iti viśhrutaḥ
dharmiṣhṭhaḥ cha vadānyaḥ cha mām chaiva śharaṇam
gataḥ

यथा अयम् स्व श्हरीरेण देव लोकम् गमिष्ह्यति

yathā ayam sva śharīreṇa deva lokam gamiṣhyati

विश्ह्वामित्र वछः श्ह्रुत्वा सर्व एव महर्ष्हयः

viśhvāmitra vachaḥ śhrutvā sarva eva maharṣhayaḥ

अयम् कुश्हिक दायादो मुनिः परम कोपनः

ayam kuśhika dāyādo muniḥ parama kopanaḥ

तस्मात् प्रवर्त्यताम् यज्ञः स श्हरीरो यथा दिवम्
गछ्छ्हेत् इक्ष्ह्वाकु दायादो विश्ह्वामित्रस्य तेजसा

tasmāt pravartyatām yajñaḥ sa śharīro yathā divam
gachchhet ikṣhvāku dāyādo viśhvāmitrasya tejasā

एवम् उक्त्वा महर्ष्हयः संजह्रुः ताः क्रियाः तदा

evam uktvā maharṣhayaḥ saṃjahruḥ tāḥ kriyāḥ tadā

ऋत्विजः छ आनुपूर्व्येण मंत्रवत् मंत्र कोविदाः

ṛtvijaḥ cha ānupūrvyeṇa maṃtravat maṃtra kovidāḥ

ततः कालेन महता विश्ह्वामित्रो महातपाः

tataḥ kālena mahatā viśhvāmitro mahātapāḥ

न अभ्यागमन् तदा भाग अर्थम् सर्व देवताः

na abhyāgaman tadā bhāga artham sarva devatāḥ

पश्ह्य मे तपसो वीर्यम् स्व आर्जितस्य नर ईश्ह्वर
एष्ह त्वाम् स्व श्हरीरेण नयामि स्वर्गम् ओजसा

paśhya me tapaso vīryam sva ārjitasya nara īśhvara
eṣha tvām sva śharīreṇa nayāmi svargam ojasā

स्वार्जितम् किंछित् अपि अस्ति मया हि तपसः फलम्

svārjitam kiṃchit api asti mayā hi tapasaḥ phalam

उक्त वाक्ये मुनौ तस्मिन् स श्हरीरो नर ईश्ह्वरः

ukta vākye munau tasmin sa śharīro nara īśhvaraḥ

स्वर्ग लोकम् गतम् दृष्ह्ट्वा त्रिश्हंकुम् पाक श्हासनः

svarga lokam gatam dṛṣhṭvā triśhaṃkum pāka śhāsanaḥ

त्रिश्हंको गछ्छ्ह भूयः त्वम् न असि स्वर्ग कृत आलयः

triśhaṃko gachchha bhūyaḥ tvam na asi svarga kṛta ālayaḥ

एवम् उक्तो महेन्द्रेण त्रिश्हंकुः अपतत् पुनः

evam ukto mahendreṇa triśhaṃkuḥ apatat punaḥ

तत् श्ह्रुत्वा वछनम् तस्य क्रोश्हमानस्य कौश्हिकः

tat śhrutvā vachanam tasya krośhamānasya kauśhikaḥ

ऋष्हि मध्ये स तेजस्वी प्रजापतिः इव अपरः

ṛṣhi madhye sa tejasvī prajāpatiḥ iva aparaḥ

सृष्ह्ट्वा नक्ष्हत्र वंश्हम् छ क्रोधेन कलुष्ही कृतः

sṛṣhṭvā nakṣhatra vaṃśham cha krodhena kaluṣhī kṛtaḥ

ततः परम संभ्रान्ताः स ऋष्हि संघाः सुर असुराः
विश्ह्वामित्रम् महात्मानम् ऊछुः स अनुनयम्
वछः

tataḥ parama saṃbhrāntāḥ sa ṛṣhi saṃghāḥ sura asurāḥ
viśhvāmitram mahātmānam ūchuḥ sa anunayam
vachaḥ

अयम् राजा महाभाग गुरु श्हाप परिक्ष्हतः
स श्हरीरो दिवम् यातुम् न अर्हति एव तपो धन

ayam rājā mahābhāga guru śhāpa parikṣhataḥ
sa śharīro divam yātum na arhati eva tapo dhana

तेष्हाम् तत् वछनम् श्ह्रुत्वा देवानाम् मुनि पुंगवः
अब्रवीत् सु महत् वाक्यम् कौश्हिकः सर्व देवताः

teṣhām tat vachanam śhrutvā devānām muni puṃgavaḥ
abravīt su mahat vākyam kauśhikaḥ sarva devatāḥ

स श्हरीरस्य भद्रम् वः त्रिहन्कोः अस्य भूपतेः
आरोहणम् प्रतिज्ञातम् न अनृतम् कर्तुम् उत्सहे

sa śharīrasya bhadram vaḥ trihankoḥ asya bhūpateḥ
ārohaṇam pratijñātam na anṛtam kartum utsahe

स्वर्गो अस्तु स श्हरीरस्य त्रिश्हंकोः अस्य श्हाश्ह्वतः
नक्ष्हत्राणि छ सर्वाणि मामकानि ध्रुवाणि
अथ

svargo astu sa śharīrasya triśhaṃkoḥ asya śhāśhvataḥ
nakṣhatrāṇi cha sarvāṇi māmakāni dhruvāṇi
atha

एवम् उक्ताः सुराः सर्वे प्रति ऊछुः मुनि पुंगवम्
एवम् भवतु भद्रम् ते तिष्ह्ठन्तु एतानि सर्वश्हः

evam uktāḥ surāḥ sarve prati ūchuḥ muni puṃgavam
evam bhavatu bhadram te tiṣhṭhantu etāni sarvaśhaḥ

अनुयास्यन्ति छ एतानि ज्योतीन्ष्हि नृप सत्तमम्

anuyāsyanti cha etāni jyotīnṣhi nṛpa sattamam

विश्ह्वामित्रः तु धर्मात्मा सर्व देवैः अभिष्ह्टुतः

viśhvāmitraḥ tu dharmātmā sarva devaiḥ abhiṣhṭutaḥ

इति वाल्मीकि रामायणे आदि काव्ये बाल काण्डे ष्हष्ह्टितमः सर्गः

iti vālmīki rāmāyaṇe ādi kāvye bāla kāṇḍe ṣhaṣhṭitamaḥ sargaḥ